accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Accītānus , -ānī , s. Accī.
aeditimus , ī, m., s. aeditumus.
Accherūns etc., s. Acherūnsetc.
Abentīnus , s. 1. Aventīnus.
Adriān... , s. Hadrian...
acipēnser , s. acupēnser.
ad-subrigo , s. as-surgo.
Aegiēnsis , s. Aegion.
acrocōlia , s. acro.
Abessalom , m., s. Absalom.
absentium , s. absinthium.
aeditimor , s. aeditumor.
ab-invicem , Adv., s. invicem.
abssectus , s. absectus.
Acharneus , s. Acharnae.
Adargatis , s. Atargatis.
adulterium , ī, n. (adulter), I) der Ehebruch ... ... , Sen. rhet.: adulteria exercere, Suet.: suspicionem adulterii habere, in Verdacht des E. stehen, Nep.: in adulterio uxorem suam prehendere, Cato fr.: in adulterio ...
ab-ligurrio (abligurio), īvī u. iī, ītum, īre, ... ... lecken, naschen, dulcia, Apul. met. 10, 14. – b) verleckern, verprassen, verfressen, bona, Enn.: patria bona, Ter.: ...
... Zufluß, Frontin. aqu. 10 u.ö. – II) (nach acquiro no. II) die ... ... bes. die Eigentumserwerbung als Erwerbungsart, oft b. ICt. (auch im Plur.). – 2) meton., der ...