amāsio , ōnis, m. = amasius (w.s.), Apul. met. 3, 22; 7, 21. Arnob. 4, 34. Prud. perist. 10, 182.
af-frio (ad-frio), āre, daranbröckeln, cretam, Varr. r.r. 1, 57, 1.
aemulo , āvī, āre, Nbf. v. aemulor (w.s.), Apul. met. 1, 23.
astago , ginis, f. = astacus (w. s.), Plin. Val. 5, 16 u. 5, 27.
arveho , ere, archaist. = adveho, Cato r. r. 135, 7 u. 138.
at-quīn , spät. Nebenf. für atqui, w. s.
ad-indo , ere, noch hineintun, Cato r.r. 18, 1 K.
amātus , ī, m., s. 1. amo a.E.
3. agōnia , Nbf. von agon, w.s.
absēns , entis, Partic. v. absum, w.s.
arcānō , s. arcānus a. E.
1. adiūro = adiuvero, von adiuvo, w.s.
aiquus , a, um, archaist. = aequus, w.s.
arāter , s. arātrum a. E.
abfore , abforem , abfuat , s. ab-sum a.E.
aracia , richtiger aratia, w. s.
agidum , s. ago a.E. /.
agedum , s. ago a.E. /.
... intro, Plaut.: paululum istuc, Plaut.: e conspectu, Plaut.: a curia, e foro, Liv.: paulum ab illis, ... ... 1, 2, 2 u. 7. pr. § 11. – ε) (mediz. t. ... ... Pallada abscessisse mihi, Ov. met. 5, 376. – ε) aus der Welt gehen, hinscheiden ...
affīnis (adfīnis), e, angrenzend, I) eig ... ... affinis, is, Abl. e u. i, m. u. f. (vgl. Neue-Wagener Formenl. 3 Bd. 1. S. 345 über Abl. e u. i), ...