catasceua , ae, f. (κατασκευή) I) die Bekräftigung durch Gründe (Ggstz. anasceua [ἀνασκευή], die Widerlegung durch Gründe), rhet. t. t., Suet ...
antisigma , matis, n. (ἀντίσιγμα), I) das Buchstabenzeichen X, das der Kaiser Klaudius im Latein. für ps (das griech. ψ) einführen wollte, Prisc. 1, 42; vgl. Schneider Gr. ...
petasātus , a, um (petasus), im Reisehute = reisefertig, Varro sat ... ... Cic. ep. 15, 17, 1. Suet. Aug. 82, 1: Mercurius petasatus et caduceatus, Corp. inscr. Lat. 5, 194*.
altisonus , a, um (alte u. sono), hoch-, von der Höhe herabtönend, Enn. ann. 575 V.; tr. 8 u. 177: v. Jupiter, Cic. poët. de div. 1, 106. Sen. Herc. Oet. ...
Petosīris , idis, m., ein ägyptischer Mathematiker und Astrolog von großem Ansehen, Plin. 2, 88 u. 7, 160. Firm. math. 4. praef. – appellat. = ein großer Mathematiker, -Astrolog, Iuven. 6, 581.
vītisator , ōris, m. (vitis u. sator), der Weinpflanzer, Verg. Aen. 7, 179: v. Bacchus, Acc. tr. 241. Anthol. Lat. 574, 1 (751, 1): v. Saturnus, Arnob. 3, 29 ...
antistita , ae, f. (antistes, w. vgl.), die Tempelvorsteherin, Oberpriesterin, unica, Acc. fr.: Veneria, Plaut.: fani, Cic.: Phoebi, Kassandra (als Weissagerin), Ov.: Cybeles, Ps. Verg. Cir.
octasȳlos , on (ὀκτάστυλος), achtsäulig, Vitr. 3, 2, 7 sq. u. 3, 3, 7.
catastēma , atis, n. (κατάστημα = κατάστασις), der gewöhnliche Stand der Gestirne, Veget. mul. 1, 17, 5.
octasēmus , a, um (ὀκτάσημος), t. t. der Metrik, achtzeitig, Mart. Cap. 9. § 985.
obtūsitās (obtūnsitās), ātis, f. (obtusus), die Stumpfheit, Chalcid. Tim. 21 u. 22. Isid. de nat. rer. 11, 1.
antiscius , a, um (ante u. scio), vorherwissend, et ceteri eius artis antiscii, Firm. math. 4. praef. p. 84, 10.
Antissaeī , ōrum, m., die Einw. von Ant., die Antissäer, Liv. 45, 31, 14.
satisdatō , s. satis-do.
1. intestīna , ōrum, n., s. intestīnus.
2. intestīna , ae, f., s. intestīnus.
Astusapēs , ae, s. Astapus.
antisigma Auflösung: 23 x 31 Pixel Folgende Artikel verwenden dieses Bild: antisigma C [1] ...
... nec grandiri frugum fetum posse nec mitiscere, Pacuv. fr.: uvas a sole mitescere tempus est, Cic. fr. ... ... , Ov. – 2) zahm-, friedsam werden, ferae quaedam numquam mitescunt, Liv.: nolite existimare beluas tantum recens captas feritatem illam silvestrem primo servare, deinde, cum diu manibus humanis alantur, mitescere, Liv. – ingenium ...
... pratis diffunditur et patescit, Plin. ep.: patescens fungus, Plin. – b) übtr., offenbar werden, sich offenbaren, ans Tageslicht kommen, quorum vitia retractando patescunt, Sen.: Danaûm patescunt insidiae, Verg. (aber Cic. Phil. ... ... perangusta, deinde paulo latior patescit campus, Liv.: neque enim poterat patescere acies, Tac.: latius patescente imperio, Liv ...
Buchempfehlung
Stifters späte Erzählung ist stark autobiografisch geprägt. Anhand der Geschichte des jungen Malers Roderer, der in seiner fanatischen Arbeitswut sich vom Leben abwendet und erst durch die Liebe zu Susanna zu einem befriedigenden Dasein findet, parodiert Stifter seinen eigenen Umgang mit dem problematischen Verhältnis von Kunst und bürgerlicher Existenz. Ein heiterer, gelassener Text eines altersweisen Erzählers.
52 Seiten, 4.80 Euro