Pyrgī , ōrum, m. (Πύργοι = turres), Stadt in Etrurien, j. Dorf St. Severo, Verg. ... ... 72). – Dav. Pyrgēnsis , e, aus Pyrgi gebürtig, Antistius, Cic.: publicanus, Liv.
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... , Liv.: crescit audacia experimento, Plin. ep. – crevit postea caritas ipsa mutuae vetustate amicitiae, Plin. ep.: primo pecuniae, deinde imperii cupido crevit, Sall. – ...
af-fero (ad-fero), attulī (adtulī), allātum (adlātum), afferre ... ... argumentum (als Beweis) mit folg. Acc. u. Infin., aquam... mitescere, Curt. 6, 4 (12), 18: rationes, cur hoc ita sit, ...
1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... – v. verschließenden Ggstdn. selbst, mille domos clausere serae, Ov.: palpebrae aptissime factae et ad claudendas pupulas et ad aperiendas, Cic.: lingua (επ ...
in-dūco (arch. indouco, Corp. inscr. Lat. 1 ... ... ., inductum in rem publicam, uti duo seu plures summae potentiae dissimiles cognomento ac potestate dispari sint, Aur. Vict. de Caes. 13, 12. – e) ...
gradus , ūs, m. (gradior), I) der Schritt ... ... attingere, Sen. rhet.: nullo gradu contingere Caesarum domum, Suet.: a matre alqm artissimo gradu contingere, Suet.: gradus plures sunt societatis hominum, Cic.: gradum (Rang ...
dē-fīgo , fīxī, fīxum, ere, I) eig., ... ... Cic.: tantum a vobis petimus, ut salutem temporum praesentium, spem reliquorum in vestra potestate, in vestris sententiis, in hoc uno iudicio positam esse et defixam putetis, ...
aliēno , āvī, ātum, āre (alienus), gegen sich od. ... ... .t.) alienari, v. Körper u. dessen Teilen = absterben, intestina, Cels.: corpus, Sen.: u. Partic. subst., alienata, ōrum ...
possum , potuī, posse (v. potis u. sum), ... ... . 5. 26. 203. 1050: potissit = possit, Lucr. 5, 778: potissint = possint, Lucil. 8*: potisse = potuisse, Lucil. 205. Vgl. ...
cōn-flo , āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, ... ... , zustande gebracht, Arnob. 2, 18. – II) aufblähen, intestina conflata, Cael. Aur. chron. 3, 2, 18.
suādeo , suāsi, suāsum, ēre ( zu suavis, also jmdm ... ... essem legatus, non solum suasit verum etiam rogavit, Cic.: suadet Lacedaemoniis, ut regiā potestate dissolutā ex omnibus dux deligatur, Nep.: suasit, ne se moveret, Nep.: ...
currus , ūs, m. (curro), das Rennzeug (Fahrzeug), ... ... currus (v. Rennw.), Verg.: se in currus (Streitw.) citissime recipere, Caes.: sequi alcis currum carpento (v. einer Frau), Curt.: ...
ā-moveo , mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo weg ... ... locus a conspectu amotus, Liv.: u. poet. von der Zeit, quaecumque vetustate amovet aetas, das was die Zeit allmählich wegnimmt, Lucr. 1, 225 ...
stilus , ī, m. (vgl. īn-stīgo, eig. ... ... derselbe Klang, dieselbe Komposition, Cic.: orationes paene Attico stilo scriptae, mit attischer Feder, Cic.: ut geographici stili formarunt, nach der Darstellung in der ...
somnus , ī, m. (aus *svepnos, altind. ... ... u. oppressus inexcitabili somno, Sen.): somno graviori premi, Plin.: homines somno altissimo premere, Liv.: dare se somno, sich schlafen legen, Cic.: somnus ...
... . = zuvor geschehen, si antissent delicta, Tac. ann. 3, 69. – b) v. Pers ... ... art. am. 2, 276: antibo, Tac. ann. 5, 6: antissent, ibid. 3, 69: antisse, ibid. 4, 40: antire, ...
cloāca (clouāca, clōvāca, cluāca), ae, f. (cluo = ... ... 2, 19, 1. – Übtr., v. den menschl. Gedärmen, clovaca intestini (Nom. Plur.), Varr. sat. Men. 290: v. Bauche ...
lūctus , ūs, m. (lugeo), I) appell. = die ... ... feminarum praecipue et gaudia insignia erant et luctus, Liv.: diuturnitas, quae maximos luctus vetustate tollit, Cic.: in luctibus maximis esse Cic.: in maximos luctus incĭ dere, ...
sarcio , sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, ... ... Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, ...
ē-vagor , ātus sum, ārī, I) intr. ausschweifen, ... ... , longius (v. dem appetitus), Cic. de off. 1, 102: latissime evagandi sibi viam facere (v. den üblen exempla), Vell. 2, ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro