aegritūdo , inis, f. (aeger), der leidende Zustand, ... ... , Cic.: aegritudinem alci eripere, Cic.: tum aegritudo exsistit, si od. cum etc., Cic.: istam aegritudinem exturbare ex ... ... aegritudinem tollere, funditus tollere, Cic.: aegritudine semper vacare, Cic.: ubi voluptatem aegritudo vincat, Plaut. – ...
1. auctus , a, um, PAdi. (v. augeo), ... ... . auctior, vermehrter = vergrößerter, größer, reichlicher, tanto mi aegritudo auctior est in animo, Plaut.: maiestas auctior, Liv.: socii honore auctiores, ...
aerumna , ae, f., die Plackerei, Mühseligkeit, ... ... aus Arbeitslast u. dem Übermaße von Beschwerden hervorgegangene Trübsal, Drangsal (aerumna aegritudo laboriosa, Cic. Tusc. 4, 18), aerumna sexta Herculis, Plaut.: aerumnarum ...
negritu , in der Auguralschr. = aegritudo, Fest. 165 (a), 30, wo aber Bergk (Beitr. 1, 28. A. 2) vorschlägt zu lesen negritud od. negrituod significat nec ritu.
sōspitās , ātis, f. (sospes), das Heil, Wohl, Amm. 17, 5, 10 u. 19, 4, 8. ... ... . Vulg. Iob 5, 11. Hieron. epist. 74, 6: Ggstz. aegritudo, Chalcid. Tim. 226.
oculārius , a, um, zu den Augen gehörig, Augen-, claritas, der Augen, Solin.: aegritudo, Solin.: medicina, Hyg.: medicus, Cels., Val. Max. u. Inscr.: chirurgus, Inscr. – subst., oculārius, iī, m., ...
lāmentātio , ōnis, f. (lamentor), das Wehklagen, Weinen ... ... u. Heulen (Ggstz. gratulatio, Cic. Mur. 86), aegritudo, lacrimae, lamentatio, Plaut.: lamentatio lugubris fletusque maerens, Cic.: plangore et lamentatione ...
aegrimōnia , ae, f. (aeger), das Gefühl der Mißstimmung, die Verstimmtheit des Gemüts, als Ärger (vgl. aegritudo no. II.), Plaut., Cic. u.a.
pestilentiōsus , a, um (pestilentia), verpestet, locus, Ulp. dig. 43, 8, 2. § 29: aegritudo, Ps. Soran. qu. medic. 107: ulcera, Marc. Emp. 11: übtr., verderblich, Manichaei doctrina, Augustin. de ...
3. ne , als enklitisches Fragewort, wird dem Worte angehängt, ... ... utrum praedicemne an taceam, Ter.: utrum illudne non videatur aegre ferendum, an toleranda aegritudo, Cic.: utrumne divitiis homines an sint virtute beati, Hor. – c) ...
ex-edo , ēdī, ēsum (archaist. essum), ere, I ... ... Zorn, Haß usw., zernagen, aufreiben, zerquälen, exspectando exedor, Plaut.: aegritudo exest animum, Cic.: quos nullae aegritudines exedunt, Cic.: penitus maestas exedit cura ...
lacero , āvī, ātum, āre (lacer), zerfetzen, ... ... lacero diem, Plaut. – c) das Gemüt, Herz zerfleischen, aegritudo lacerat, exest animum planeque conficit, Cic.: meus me maeror cotidianus lacerat atque ...
augēsco , auxī, ere (Inchoat. v. augeo), zu wachsen anfangen, I) im Wachstum zunehmen, gedeihen (Ggstz. ... ... ceteris animi (Mut) augescunt, Sall.: mihi quidem cotidie augescit magis de filio aegritudo, Ter.: augescente superstitione, Tac.
at-tento (ad-tento) od. at-tempto (ad ... ... uxorem alienam, Augustin. serm. 8, 10: annonam, verteuern, ICt. – aegritudo insolens mentem attentat tuam, Pacuv. tr. 60.
voluptās , ātis, f. ( von volup), das (sinnliche ... ... eloquentiae, Tac. dial.: animus ad voluptates honestas natus, Tac. dial.: ubi voluptatem aegritudo vincat, Plaut.: fabulas cum voluptate legere, Cic.: voluptate capi, sich gern ...
inter-cēdo , cessī, cessum, ere, dazwischengehen od. ... ... saepe in bello parvis momentis magni casus intercedunt, Caes.: si nulla aegritudo huic gaudio intercesserit, Ter.: inter bellorum curas res parva intercessit, Liv.: quotiens ...
per-mīsceo , mīscuī, mīstum od. mīxtum, ēre, ... ... bildl.: A) im allg.: fructus acerbitate permixti, Cic.: ubi ira et aegritudo permixta sunt, Sall.: alcis consiliis permixtus, verflochten, Tac. – B) ...
labōriōsus , a, um (2. labor), I) mit viel ... ... nobis duobus laboriosius? Cic. – b) v. Lebl.: ›aerumna‹ est aegritudo laboriosa, Harm ist sich abquälender Gram, Cic. Tusc. 4, 18. ...
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro