ambitio , ōnis, f. (ambio), das Herumgehen, ... ... leidigen Ehrgeiz) laborat, Hor.: quibus ambitio est m. folg. Infin., Tac. ann. 14, ... ... . Kritz Tac. Agr. 1, 2), declamatores quosdam perversa ducit ambitio, ut expositā controversiā protinus dicere velint, Quint.: ambitio ...
crētātus , a, um (creta), mit Kreide bestrichen, ... ... (als Opfer geschmückt), Lucil. fr. u. Iuven. – übtr., ambitio, der weißgekleideten Amtsbewerber (candidatorum) Pers. 5, 117.
ambitiōsus , a, um, Adi. m. Compar. (ambitio), wörtl. voll Hang herumzugehen; dah. I) im allg., immer u. immer herumgehend, -umgebend, -umschlingend, Iordanes, amnis amb., im Zickzack fließend, ...
prae-posterus , a, um, I) verkehrt, unrecht, ... ... ordo, Lucr.: frigus, Sen.: praeproperi aut praeposteri rigores, Plin.: gratulatio, Cic.: ambitio, Tac.: praeposteris utimur consiliis, wir sind hintennach klug, Cic. – ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... temporum, Plin. ep. – teils bl. mos, mores, zB. ambitio iam more sancta est, Plaut.: petere honorem pro flagitio more fit, Plaut.: ...
1. malus , a, um (vgl. gotisch) smals, ... ... falsche Scham (αἰδὼς κακή), Hor.: u. so ambitio, Sall. u. Hor.: libido, schnöde Lust, Liv.: maeror, ...
ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an od. ... ... 4, 31, 4: ne id, quod placebat, decerneret in tantae nobilitatis viris, ambitio obstabat, Liv. 5, 36, 9: ea ne impedirent tribuni, ...
subigo , ēgi, āctum, ere (sub u. ago), ... ... ., Verg.: aut metus aut iniuria te subegit, genus poenae novum decernere, Sall.: ambitio multos mortales falsos fieri subegit, Sall. Vgl. Dietsch Sall. Cat. ...
caecus , a, um (altirisch caech, got. haihs, ... ... . nur aufs Geratewohl handeln lassen), caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas, Cic.: ambitio (Ehrgeiz), Sen.: amor, Hor.: impetus, Cic.: timor, panischer ...
in-ānis , e, leer, ledig (Ggstz. ... ... eingebildet, selbstgefällig, gefallsüchtig, aufgeblasen, hochtrabend, animus, Cic.: cupiditates, Cic.: ambitio, Hor.: superbia, Sall.: inaniora ingenia, Liv.: inanissimi homines, Lact. 2 ...
omnīnō , Adv. (omnis), im ganzen, in allem, ... ... colebat, Cic. – dah. a) neben Superlativen, miserrima est omn. ambitio honorumque contentio, Cic.: aptissima omn. sunt arma senectutis, Cic. – u ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... ep. – m. folg. ut u. Konj., multorum crudelitas et ambitio et luxuria, ut paria pessimis audeat, fortunae favore deficitur, Sen. ep. ...
dē-cerno , crēvī, crētum, ere, entscheiden, I) etwas ... ... ne id quod placebat decerneret (senatus) in (bei) tantae nobilitatis viris, ambitio obstabat, Liv. 5, 36, 9; vgl. Liv. 26, 2 ...
ex-erceo , cuī, citum, ēre (zu arceo, in ... ... Plin. ep.: promulgata lex exercuit civitatem, Liv.: strenua nos exercet inertia, Hor.: ambitio animos hominum exercet, Sall.: nunc me reliquiae vestrae exercent, Cic. – te ...
prō-cēdo , cessī, cessum, ere, vorwärts-, fortgehen, - ... ... der Beförderung in Würden u. Ehren, vorrücken, befördert werden, steigen, ambitio et procedendi libido, Plin. ep. 8, 6, 3: ut nonnulli ex ...
dis-sideo , sēdī, ēre (dis u. sedeo), eig ... ... Disharmonie sein, widerstreben, widerspenstig sein, sensus (Gesinnungen) dissidentes, Nep.: ambitio dissidens, Phaedr.: cupiditates inter se dissident et discordant, Cic.: iracundia dissidens a ...
certātio , ōnis, f. (2. certo), I) der ... ... Wettstreit, um es einem andern zuvorzutun, der Wetteifer, ambitio certationis, Vitr. 3. pr. § 3: c. honesta inter amicos, ...
iactantia , ae, f. (iacto), I) aktiv = das ... ... die Prahlerei, Ruhmredigkeit, die Prahlsucht, ambitio et iact., Plin. pan.: iact superbiens, Augustin.: opinio iactantiae, Quint.: ...
ob-īrāscor , īrātus, īrāscī, auf jmd. einen Ingrimm bekommen, ingrimmig werden, m. Dat., fortunae, ... ... um, ingrimmig, mit Dat., fortunae, Liv.: potentibus, Sen.: ambitio obirata rebus parum sibi cedentibus, Sen.
con-quiēsco , quiēvī, quiētum, ere, der Ruhe pflegen, ... ... m. Ang. wobei? durch in u. Abl., aeque ambitio non patitur quemquam in ea mensura honorum conquiescere, quae quondam eius fuit impudens ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro