anīsum , ī, n. (ἄνισον), der Anis (Pimpinella anisum, L.), Aegyptium, Col.: u. anisum urinam movet, Cels.: anisum potui dare, Cels. – / Nbf. anēsum , ī, ...
anēsum , s. anīsum.
anīcētus , um (ἀνίκητος), unbesiegbar, I) als Beiname des anisum, Plin. 20, 186. – II) als nom. propr.: a) Anīcētus , ī, m. (Ἀνίκη ...
anīsātum , ī, n. (anisum), der Aniswein, Plin. Val. 5, 34.