Īrus u. Īros , ī, m. (Ἶρος), ein Bettler in Ithaka, appellat. »ein Irus« = ein armer Mann (Ggstz. Croesus = ein reicher Mann), Ov. rem. 747 (Akk. Iron); trist. ...
mendīculus , a, um (Demin. v. mendicus), bettlerisch, Bettler-, inducula mendicula (Ggstz. induc. regilla), Plaut. Epid. 223.
mendīcābulum , ī, n. (mendico), Bettler, Plaut. aul. 703: circumforaneum, Apul. met. 9, 4.
dē , Praep. m. Abl., bezeichnet eine Abtrennung, Abschließung ... ... forensis), Cic.: aliquis de ponte, einer von der Brücke, ein Brückensteher = Bettler, Iuven.: nauta de navi Alexandrina, Suet.: Libyca de rupe leones ( ...
2. ob-sero , sēvī, situm, ere, I) hinsäen ... ... pannis obsita, Ter.: homo pannis obsitus, Suet.: pannis annisque obsitus, ein alter Bettler, Ter.: obsita squalore vestis, Liv.: legati obsiti squalore et sordibus, Liv ...
rogātor , ōris, m. (rogo), I) der Frager ... ... . de div. 1, 33; 2, 75. – II) der Bettler, Mart. 10, 5, 4. – u. = der ...
mendīco , āvi, ātum, āre, u. mendīcor , ātus ... ... Bettelstab gebracht, Lact. – Partiz. subst., mendīcantēs, ium, m., Bettler, Sen. contr. 10, 4 (33), 24. – II) tr ...
... ein Bettelarmer, ein Bettler, Cic. u.a.: stipem porrigere mendico, Sen. rhet.: ... ... Lump, Ter. – b) insbes., mendīci, die Bettler = die Priester der Cybele, die umherziehen u. Almosen sammeln, ...