ex-stirpo , āvī, ātum, āre (ex u. stirps), mit dem Stumpfe u. der Wurzel herausreißen, ausrotten, I) eig.: arbores, Col.: pilos de corpore toto, Mart. – prägn., agrum, von den Stümpfen od. ...
exstirpātor , ōris, m. (exstirpo), der Ausrotter, silvae, Augustin. enarr. in psalm. 95. § 5 extr. u. in epist. Ioann. c. 2. tract. 2, 8.
exstirpātio , ōnis, f. (exstirpo), die Ausrottung, Col. 2, 2, 13.
inexstirpābilis , e (in u. exstirpo), unausrottbar, Plin. 15, 84.