libellus , ī, m. (Demin. v. liber), eine ... ... , Hor. sat. 1, 10, 41. – pro captu lectoris habent sua fata libelli, Ter. Maur. 1286: Plur. meton. = der Buchladen, ...
prō-culco , āvī, ātum āre (pro u. calco), ... ... a) mit Füßen treten, erniedrigen, α) lebl. Objj.: qui fata proculcavit ac vitae bona proiecit, Sen. Phoen. (Oedipi fr.) 193: proculcata ...
horridus , a, um (horreo), I) rauh, zottig, ... ... übtr., schauderhaft, entsetzlich, schreck lich, grando, procella, fata, Verg.: horridiores aspectu esse (v. Menschen), Caes. – ruta silvestris ...
re-tracto (retrecto), āvī, ātum, āre, I) wieder ... ... Plin. ep. – c) wieder überdenken, alqd diligenter, Cic.: fata, Ov.: memoriam carissimi sodalis, erneuern, Sen. rhet.: secum memorata, ...
ab-scindo , scidī, scissum, ere (griech. ἀποσχίζω), ... ... = gänzlich entziehen, benehmen, aufhören machen, reditus dulces, Hor.: sic fata querelas abscidit, Val. Flacc.: fluxum menstruorum, Scrib.: neque ullis remediis audacia ...
Rhoetēum , ēī, n. (Ῥοίτειο ... ... ductor, v. Äneas, Verg., v. Scipio, Sil.: fata, Sil. – B) Nbf. Rhoetēius , a, um, ...
prae-cipio , cēpī, ceptum, ere (prae u. capio), ... ... wenn die Hitze die Milch vorher vertrocknet hat, ehe wir melken, Verg.: fata veneno, dem Tode durch Gift zuvorkommen, sich vergiften, Flor.: aliquantum ad ...
prae-verto (praevorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ... ... verhüten, m. Acc., quorum usum opportunitas praevertit, Liv.: praevertunt me fata, Ov.: virus, Ser. Samm.: alqd celeritate, Sall. fr.: tristia leto ...
trānsilio (trānssilio), uī u. (selten) iī u. ... ... silentio, Vulg.: non principis nostri consulatum, Plin. pan.: praedicta etiam de oraculis fata transilio, Min. Fel. – b) überschreiten, lineas, Cic.: ...
prōspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. prospicio), ... ... exsilium, Cic. – 2) Jmd. erwarten, bevorstehen, te quoque fata prospectant paria, Verg. Aen. 10, 741. – 3) in die ...
medicīnus , a, um (medicus), zur Arznei ( ... ... Cic.: medicinam petere a litteris, Cic.: exspectare medicinam temporis, Cic.: medicinā vinci fata non possunt, gegen den Tod ist kein Kraut gewachsen, Ps. Quint. ...
im-prūdēns , entis, Abl. ente, selten entī ( ... ... (v. Weinstocke), Verg.: mit folg. Infin., quo ruis inprudens dicere fata, Prop. 5, 1, 71: mit folg. Acc. u. ...
circum-sto , stetī, stāre, im Kreise herum-, umherstehen ... ... , 79, 12), cum tanti undique terrores circumstarent, Liv.: cum omnia nos undique fata circumstent, Cic.: quae te circumstent pericula, cernis, Verg.: scio acerba meorum ...
Amphrȳsus (os), ī, m. (Ἀμφρυ ... ... – poet. = apollinisch, sibyllinisch, vates, Verg. Aen. 6, 398: fata, Auson. epist. 7, 2, 15. p. 164 Schenkl.
inter-cipio , cēpi, ceptum, ere (inter u. capio), ... ... interceptus, Plin. ep.: urbs intercepta, verschlungen, versunken, Apul.: si me fata intercepissent, Quint.: interceptus (vom Tode überrascht) quoque magnum sibi vindicat locum ...
in-demnātus , a, um (in u. damnatus v. ... ... ut aut occideretur indemnatus aut damnatus viveret, Sen. rhet. – übtr., antequam fata poscant, indemnatum (sc. a Parcis) spiritum effundere, den noch ...