... ), I) intr.: A) schäumen, Schaum von sich geben, a) übh., spumans salum, Verg.: ... ... 27, 4. – II) tr.: A) beschäumen = mit Schaum bedecken, saxa cana salis niveo spumata liquore, beschäumt von der schneeigen ...
spūma , ae, f. (zu altind. pēhna-h, Schaum, Feim, ahd. feim), der Schaum, Gischt, Verg. u. Plin.: spumas agere in ore, ...
spūmeus , a, um (spuma), I) aus Schaum bestehend, schaumig, schäumend, Verg. u.a. – II) übtr., schaumähnlich, sucus, Plin.: color, Pallad.
spūmōsus , a, um (spuma), voll Schaum, schäumend, a) eig.: litora, Catull.: undae, Ov.: pulmo, Plin.: Compar., Addua spumosior, Claud. VI. cons. Hon. 458: sputa fulviora vel spumosiora, Cael. Aur. de morb. ...
aphrōdēs , c. (ἀφρώδης), schaumartig, von Schaum, mecon, wilder Mohn, Plin. 27, 119: dass. aphr. herba, Ps. Apul. herb. 53 (aphron gen. b. Plin. 20, 207 ...
spūmifer , fera, ferum (spuma u. fero), Schaum bei sich tragend, schäumend, Anio, Prop.: 4 (5), 7, 81: Aegon, Stat. Theb. 5, 56: Hebrus, Stat. Theb. 9, 438: fluctus, Stat. Achill. 1 ...
spūmiger , gera, gerum (spuma u. gero), Schaum bei sich führend, schäumend, fons, Ov. met. 11, 140: leo, Lucr. 5, 983 (985): lupi, Manil. 5, 74.
spūmātus , Abl. ū, m. (spumo), das Schäumen, der Schaum, Stat. silv. 1, 4, 103.
spūmigena , ae, c. (spuma u. geno = gigno), aus Schaum geboren, Mart. Cap. 9. § 915.
flōs , flōris, m. ( gotisch bloma, mhd. bluost ... ... (= vini), der Geist, die Kraft, Lucr.: fl. vini, der Schaum, Cato u.a.: lactis, »Rahm«, Vitr.: olei, ...
moveo , mōvī, mōtum, ēre (vielleicht zu altindisch) mīvati, ... ... Cato u. Cels. – Passiv medial, ex ore spumae moventur, Schaum tritt vor den Mund, Cels. BB) übtr., einen Zustand usw ...
nebula , ae, f. (altind. nábhaḥ, griech. ... ... – n. pulveris, Staubwolke, Lucr.: v. Wein, nebulae (nebliger Schaum) dolia summa tegunt, Ov. – II) übtr., alles sehr ...