plagiātor , ōris, m. (plagium), I) der Menschendieb, Seelenverkäufer, Tert. adv. Marc. 1, 23. – II) der Knabenverführer, Hieron. epist. 5, 3.
plagiārius , iī, m. (plagium), ein Menschendieb, Seelenverkäufer Cic. ad Q. fr. 1, 2, 2. § 6. Sen. de tranqu. anim. 8, 4. Ulp. dig. 21, 1, 17. § 7. Vulg. 1. ...