auris , is, f. (urspr. *ausis, vgl. ... ... , Cic.: claudere aurem precanti, Lact.: hic (sermo) suppeditat nobis, ubi aures convicio defessae conquiescant, Cic.: credere oculis magis od. amplius quam auribus, Liv ...
urgeo u. (in den besten Hdschrn.) urgueo , ursī ... ... etw. einwenden, interrogando, Cic.: rustice, Cic.: urg bor iam omnium vestrûm convicio, gleich ihr alle mit Vorwürfen mir zu Leibe gehen, Cic.: urgeor ...
violo , āvī, ātum, āre (vis), gewalttätig behandeln, wehtun ... ... . – körperl. od. moralisch, iniuriae sunt, quae aut pulsatione corpus aut convicio aures aut aliquā turpitudine vitam cuiuspiam violant, Cornif. rhet. 4, 35. ...
ā-vello , vellī, u. vulsī (volsī), vulsum (volsum ... ... (die der M. entwöhnten K.) non subito a consuetudine, Varr. LL.: convicio alqm ab errore, Cic. – b) eine Sache: α) übh ...
celebro , āvī, ātum, āre (celeber), 1) zahlreich ... ... Abl. (wodurch? womit?), frequentiā urbanā actiones, Liv.: contiones suas cantorum convicio, Cic.: funus omni apparatu atque honore, Curt.: epulas cantu, Liv.: epulas ...
vēritās , ātis, f. (verus), die Wahrheit, ... ... liquidum veritas explorata esset, Liv.: exploranda est veritas multum, priusquam etc., Phaedr.: convicio aurium cum extorta mihi veritas esset, Cic.: veritatem patefacere, Cic.: quae ( ...
1. verbero , āvī, ātum, āre (verber), schlagen, ... ... – 2) bildl., geißeln, schlagen, züchtigen, plagen, os alcis convicio, Cic.: orator istos verberabit, Cic.: alqm verbis, Plaut. (vgl. ...
ex-tundo , tudī, ere, I) herausschlagen, A) ... ... bringen, etwas erlangen, durchsetzen, id, Plaut.: ea magis convicio quam precibus, Suet.: haec ab invita Pudentilla aegre, Apul.: mit folg. ...
ex-onero , āvī, ātum, āre, entlasten, entladen, entledigen ... ... alqd in quaslibet aures, vertrauen, Sen.: curas, Sen. poët.: dolorem convicio, Petron.: exonerari laborum meorum partem fateor, mir abgenommen werde, Tac. ...
ex-plōdo (ex-plaudo), plōsī, plōsum, ere, I) ... ... exploditur, wird ausgezischt u. ausgepocht, Cic.: non modo sibilis, sed etiam convicio explodi, Cic.: per sibilos explodi, Amm.: explosa Arbuscula, Hor. – B ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... maximis corripi, Cael. in Cic. ep.: voce magistri corripi, Hor.: corripi convicio alcis, Caes.: corripi iurgio, Suet. – m. Ang. weshalb ...
... Cic.: urgebor iam omnium vestrum convicio, gleich werdet ihr alle mit Vorwürfen mir zu Leibe gehen, Cic. – v. lebl. Subjj., epistulam hanc convicio efflagitarunt codicilli tui, Cic.: cum convicio aurium extorta mihi veritas esset, Cic.: verberavi te cogitationis tacito dumtaxat convicio, Cic.: quae quidem misericors continentia plebis tacitum ...
ex-torqueo , torsī, tortum, ēre, herausdrehen, -winden, ... ... iudicum vi quādam orationis, Cic.: extorquere invito senatu (Dat.) consulatum, Tac.: convicio alci libellos, Plin. ep.: m. folg. Infin., non extorquebis amari ...
... . II. Verr. 1, 63: cotidiano convicio, ut etc., Quint. ep. ad Tryph. § 1: efflagitatum ( ... ... . Dom. 3, 1. – b) v. Lebl.: epistulam hanc convicio efflagitarunt codicilli tui, Cic. ad Q. fr. 2, 9 (11 ...
con-quiēsco , quiēvī, quiētum, ere, der Ruhe pflegen, ... ... v. lebl. Subjj.) ubi et animus ex hoc forensi strepitu reficiatur et aures convicio fessae conquiescant, Cic.: postquam satiatus caede animus conquievit, Iustin. – m. ...
posteā-quam , Coni., nachdem (bei Cicero vorherrschend vor ... ... oder Wiederholung der Handlung: Eros, posteaquam e scaena non modo sibilis, sed etiam convicio explodebatur, confugit in Roscii domum etc., Cic. Vgl. Otto Tac. ...
blandīmentum , ī, n. (blandior), die Schmeichelei, Liebkosung ... ... corrumpere, Cic.: per blandimenta aggredi, Tac.: alci blandimentis elicere libros (Ggstz. convicio extorquere), Plin. ep.: captus blandimentis, Plin. ep.: blandimentis adversum plebem, ...