1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... , 2. Curt. 10, 6 [19], 8): ne quam occasionem rei bene gerendae dimitteret, cogitabat, Caes. b. G. 5, 57, 1. – h ...
1. tempus , oris, n. (v. τέμνω, abschneiden ... ... m. Genet. Gerundivi, cum magistratuum creandorum tempus esset, Liv.: tempus rei gerendae non demisit, Nep.: m. Genet. Gerundii, tempus intro eundi non ...
sciēns , entis (scio), I) Partic., etwas wissend, ... ... Apul.: scientem esse oportet earum rerum, Varro: scientissimi veterum, scientissimus rei publicae gerendae, Cic. – m. Infin., flectere equum sciens, Hor. carm. ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... , b, α), Tac. hist. 4, 14: dolum, Sall.: diem rei gerendae, Liv.: locum beneficii tempusque, Tac. – m. folg. indir. Fragesatz ...
... Graeciae, Nep.: dimittere occasionem navigandi, rei bene gerendae, Caes.: dum licet, dum occasio est, Liv.: si fuerit occasio, ... ... , quantae quotiens occasiones quam praeclarae fuerunt! Cic.: erat occasio rei gerendae, Caes.: brevis consulendi est occasio, Caes.: praediorum comparandorum occasio ... ... ad occupandam Asiam, Cic., od. rei gerendae, Hirt. b. G.: occasione oblatā, bei ...
fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... Cic.: fortunam sibi ipsum facere, Liv.: Hannibali alia in his locis bene gerendae rei fortuna oblata est, Liv. – dah. per fortunas provide, ...
2. inter-cido , cidī, ere (inter u. cado), ... ... et inanima intercidere, Tac.: huius morte etiam Atheniensium virtus intercidit, Iustin.: bene rei gerendae occasiones interciderunt, Liv.: v. Pers., pereant amici, dum inimici unā ...