... jmdm. Beifall zu - od. entgegenlärmen, lärmend Beifall zurufen, zujauchzen, alci, Tac. ann. 11, ... ... 2, 90. – II) tr.: A) v. Pers.: lärmend in etw. einstimmen, etw. ...
tumultuōsē , Adv. (tumultuosus), lärmend, mit Lärmen, geräuschvoll, tumultuose et cunctis copiis, Afran. com. fr.: adeo tum. excepta est (res) clamoribus undique, Liv.: veniunt iterum atque tertium tumultuosius, Cato fr.: senatus tumultuose vocatus tumultuosius consulitur, Liv.: ...
fremebundus (fremibundus), a, um (fremo), brummend, schnaubend, dröhnend, rauschend, brausend, lärmend, a) v. leb. Wesen, vor Wut, Ov. met. 12, 128 u. 14, 188: poet., gregis illapsus fremebundus, Sil. ...
1. furo , ere (zu griech. θυάζω, rase, ... ... furentia ora, Liv. – furit ardor edendi, Ov. – b) tobend-, lärmend verbreiten, m. folg. Acc. u. Infin., fama furit ...
clāmo , āvi, ātum, āre (vgl. calare, clarus), ... ... ob sie schrien, Cic.: clamare et poscere, ut etc., mit Geschrei, lärmend fordern, Liv.: in clamando esse bene robustum et exercitum (v. schlechten ...
fremo , fremuī, fremitum, ere (griech. βρέμω, ich ... ... b. Serv. Verg. Aen. 1, 56 (60). – 4) lärmend od. tobend-, laut verlangen, auf etw. ...
strepo , uī, itum, ere, I) wild lärmen, ... ... .: strepit omnis murmure campus, Verg. – 2) tr.: haec cum streperent, lärmend riefen, Liv.: qui (lucus) Capitolium montem strepit, mit Geräusch erfüllt, ...
argūtus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... .: hirundo, Verg.: cicada, Mart.: serra, Verg.: pecten, Apul.: forum, lärmend, Ov.: solea, knarrend, Catull.: dolor, lauter, Prop.: ...