mandūcus , ī, m. (mandūco, āre), I) der Fresser, Pompon. b. Non. 17, 15 (Ribbeck Pompon. com. 112 manduco). – II) eine bei Aufzügen u. in den Komödien der Alten zur Kurzweil des ...
2. mandūco , ōnis, m. (mando, ere), der Fresser, Vielfraß, Pompon. com. 112 R. (die Hdschrn manducus). Apul. met. 6, 31. Vgl. Non. 17, 13.