imāgineus , a, um (imago), I) abbildend, figurae ... ... Fort. vit. S. Mart. 2, 276. – II) übtr., nur scheinbar, poena, Sedul. carm. 1, 187.
auctor , ōris, c. (augeo; dah. unrichtig autor ... ... . der Vertreter eines Eigentums, der beim Verkauf dem Käufer das Eigentumsrecht gewährleistet (also nur scheinbar = Verkäufer), auctor fundi, Cic.: a malo auctore emere, Cic. – ...
... durch »angeblich, vorgeblich, anscheinend, scheinbar«), simulat se aegrotare, stellt sich krank, Cic.: simulavit se ... ... 5, 38. – Bes. Partiz. simulātus, a, um, scheinbar, nur den Schein habend, erheuchel t (Ggstz. verus), lacrimae, ...
... est, Caes. b.c. 1, 84, 2. – u. scheinbar absol., consules neque concedebant neque valde repugnabant, Cic. ep. 1, ... ... aliquando eiusmodi quippiam fecerit, Cic.: quare concedo sit dives, Catull. – scheinbar absol., beatos esse deos sumpsisti. Concedimus (verst. ...
mīmicus , a, um (μιμικός), ... ... 2, 4 (12), 5 K. – II) übtr., affektiert, nur scheinbar, Schein-, currus (triumphalis), Plin. pan.: mors, Petron.: quam essent ...
honestus , a, um (honor), I) ehrenhaft, ansehnlich, ... ... 1, 2, 84. – b) übtr., schönklingend (aber nur scheinbar wahr), honestae causae abeundi, schickliche Vorwände, Lucr.: honestum et probabile ...