Online-Bibliothek

cor-ruo , ruī, ruitūrus, ere (con u. ruo), ... ... si uno meo fato et tu et omnes mei corruistis, improbitati et sceleri meo potius, quam imprudentiae miseriaeque assignes, Cic. – im Geschäftsleben, stürzen, ...

crēber , bra, brum, Adi. m. Compar. u. ... ... laxatā, Curt. – crebra inter se colloquia habere, Caes.: crebras vel potius cotidianas compellationes meas non tulit, Cic.: cr. dolor, Cels.: cr. excursiones ...

ef-fluo (ec-fluo), flūxī, ere (ex u. ... ... verschwinden, sich verziehen, tanta est enim intimorum multitudo, ut ex iis aliquis potius effluat (sich verziehen kann), quam novo sit aditus, Cic. ep. ...

suādeo , suāsi, suāsum, ēre ( zu suavis, also jmdm ... ... cuncti suaderent, Tac. – v. lebl. Subjj., nunc me pietas matris potius commodum suadet sequi, Ter.: tua me virtus quemvis sufferre laborem suadet, Lucr. ...

1. numero , āvī, ātum, āre (numerus), zählen, ... ... für nichts achten, Cic.: mortem in beneficii loco, Cic.: id in mercedis potius quam beneficii loco, Cic.: in mercedis loco, Cic.: alqm post alqm, ...

tribuo , uī, ūtum, ere (tribus), I) zuteilen, ... ... neque spei, Nep.: casus adversos hominibus, Nep.: quod esset acceptum detrimenti, cuiusvis potius quam suae culpae debere tribui, Caes. – dah. auslegen, ...

scindo , scidī, scissum, ere (griech. σχίζω, altind. ... ... , Ov.: actionem, Plin. ep.: tu modo a nobis abiens recentem amicitiam scindis potius quam dissuis, quod prudenter apud Ciceronem Laelius (76) vetat, Hieron. epist. ...

nōmino , āvi, ātum, āre (nomen) = ὀνομάζω, nennen ... ... causā nomino, den ich ehrenhalber nenne, Cic.; vgl. quem hominem honoris potius quam contumeliae causā nominatum volo, Cic. – in der Parenthese, ne ...

1. varius , a, um (vario), mannigfaltig, mannigfach, ... ... , Iul. Val. – vom tierischen Körper u. dessen Teilen, sues unicolores potius quam variae, Varro: lynces, Verg.: serpens, Ov.: lingua nigra aut varia ...

dubito , āvi, ātum, āre (dubius), zwischen zweien-, nach ... ... .: restat ut hoc dubitemus (so erübrigt nur noch der einzige Zweifel), uter potius Sex. Roscium occīderit, Cic. – utrum... an etc., Cic. u. ...

omnīnō , Adv. (omnis), im ganzen, in allem, ... ... id nihil ad nos pertinere omnino (durchaus nicht), Cic.: soli tamen dicamus potius, quam omn. non dicamus, Quint.: sensu omisso fit idem quasi natus non ...

scurra , ae, m. (vgl. σκαίρω, springe, hüpfe ... ... 2, 247: homo, qui se ipse scurram improbissimum existimari vult.: qui a scurris potius semper gladiator quam scurra appellatus est, Cic. Verr. 3, 146: nam ...

vincio , vīnxī, vīnctum, īre (zu Wz. wi(n) ... ... , 581. – E) an seine Stelle festbannen, crederes vinctos, immo potius affixos in suis haerere vestigiis, Sulp. Sev. 1 (2), 9, 6 ...

epulae , ārum, f., die Speisen, Gerichte, ... ... .: quoniam avidum hominem ad has discendi epulas recepi, sic accipiam, ut reliquiarum sit potius aliquid quam te hinc patiar non satiatum discedere, Cic.: ea pars animi, ...

re-levo , āvī, ātum, āre, I) aufheben, in ... ... usw. Erleichterung-, Erholung verschaffen, pectora mero, erquicken, Ov.: potius relevare quam castigare, aufrichten, trösten, Cic.: cuius mors te ex aliqua ...

2. sērius , a, um (viell. zu ahd. swāri ... ... u.a.: serio audire (Ggstz. per ludibrium audire), Liv.: iocari potius quam serio agere, Augustin.: Plur. seria, ernstliche Dinge (Ggstz. ...

saturo , āvī, ātum, āre (satur), sättigen, I ... ... nefarium in omnes odium, Cic.: homines saturati honoribus, Cic.: orant, suppliciis suis potius saturaret se quam contumeliis, Iustin. – 2) jmd. einer Sache ...

obitus , ūs, m. (obeo), I) (nach obeo ... ... ) Tod, Tulliae filiae, Cic.: immaturus, Suet.: post obitum vel potius excessum Romuli, Cic.: dici beatus ante obitum nemo debet, Ov.: Plur., ...

sībilo , āre (sibilus), I) intr. zischen, pfeifen, ... ... tr.: 1) etw. hervorzischen, tibia, idiomatum proprietate amissā, sibilat potius rem, quam enuntiat, Fulg. myth. 3, 9. – 2) jmd ...

vērnus , a, um (ver), zum Frühling gehörig, Frühlings-, ... ... .: autumno, non verno, Plin.: vel verno vel autumno, Suet. fr.: verno potius quam hiberno, Varro: verno hibernoque, Gregor. Tur.