mīrus , a, um, wunderbar, erstaunlich, auffallend, seltsam, alacritas, Cic.: desiderium urbis, Cic.: scientia pugnandi, Vell.: pravitas, Vell.: sibi mirum videri (es käme ihm wunderbar vor), quid in sua Gallia populo Romano negotii esset, Caes.: ...
paradoxos , on (παράδοξος), wider Erwarten, wunderbar, seltsam, paradox, nur subst.: I) paradoxos, ī, m. = παραδοξονίκης, wider Erwarten Sieger, von jmd., der an einem Tage in ...
prōdigiōsus , a, um (prodigium), ungeheuerlich = unnatürlich, seltsam, abenteuerlich, Ov., Quint. u. Tac.: quo nihil prodigiosius passa est Romana res publica, Treb. Poll.
mōnstrificē , Adv. (monstrificus), seltsam, wunderbar, Plin. 28, 181.
mōnstrificus , a, um (monstrum u. facio), seltsam, wunderbar, Plin. 2, 7 u. 6, 187. Solin. 1, 54. Val. Flacc. 6, 153
admīrābiliter , Adv. (admirabilis), bewundernswürdig, wunderbar (im ... ... Cic.: nos Asia accepit, Cic. - dah. = παραδόξως, befremdend, seltsam, paradox, dicere, Cic. Tusc. 4, 36.
mōnstrificābilis , e (*monstrifico, v. monstrificus), abenteuerlich, seltsam, Lucil. 608.
1. ac-cido , cidī, ere (ad u. cado), ... ... in den Sinn kommen, Cic.: quam res nova miraque menti accidat, wie seltsam dieser Gedanke scheinen mag, Lucr. – u. so mit Infin., ...
admīrābilis , e, Adj. m. Compar. (admiror), ... ... admirabilior et melior, Plin. pan. – dah. = παράδοξος, befremdend, seltsam, paradox, haec παράδοξα illi, nos admirabilia dicamus, Cic.: u. ...
mōnstruōsus (mōnstrōsus), a, um (monstrum), I) widernatürlich, ... ... – illa monstruosissima bestia, v. Affen, Cic. – II) übtr., seltsam, wunderbar, abenteuerlich, monstruosus vitā scriptisque, Suet.: quid monstruosius? Augustin.