syllaba , ae, f. (συλλαβ ... ... syll. longior aut brevior, Cic.: syllaba extrema, ultima, Quint.: finalis, Endsilbe, Macr.: auceps syllabarum ... ... , sed versus (Zeilen) etiam syllabasque numerabo, Plin. ep.: mus syllaba est, Sen. – II) meton., ...
1. bu , Silbe aus der Kindersprache, Paul. ex Fest. 109 ›unde infantibus an velint bibere dicentes, bu syllaba contenti sumus‹.
... .: in alqa re (zB. in syllaba), Cic.: m. bl. Abl., ingenuo amore, Hor.: verbo, ... ... in etw. versehen, si unam (Fl. in una syllaba) peccavisses syllabam, Plaut. Bacch. 433 G. (vgl. cum ...
synaphīa , ae, Akk. ān, f. (συν ... ... t. der Metrik = die Kontinuität des Rhythmus, die die syllaba anceps nicht zuläßt, Ter. Maur. 2071 u.ö. Mar. ...
correptē , Adv. m. Compar. (correptus v. corripio ... ... verbum (Ggstz. producte pronuntiare), Gell. 9, 6, 3: correptius exit syllaba (Ggstz. producitur), Ov. ex Pont. 4, 12, 13.
longulus , a, um (Demin. v. longus), ziemlich lang (weit), iter, Cic. ad Att. 16, 13. litt. a. § 2: syllaba, Terent. Maur. 2189.
com-pondero , ātus, āre, abwägen, pari lance componderans, Ps. Apul. Ascl. 22: unā longā syllabā contra duas breves componderata, Ps. Verg. de oct. part. or. ep. 6, 1 (Class. auct. 5, 85 sq.).
syllabāriī , ōrum, m. (syllaba), Leseschüler, die nur syllabieren können, Abcschützen (Ggstz. nominarii), Rufin. Origen. in num. hom. 27, 12.
explētīvus , a, um (expleo), ergänzend, coniunctio, Charis ... ... 224, 30. Prisc. 17, 4. Serv. Verg. Aen. 1, 39: syllaba, Prisc. part. XII vers. Aen. 91.
bisyllabus , a, um (bis u. syllaba), zweisilbig, Varr. LL. 9, 91. – Andere Schreibart bissyllabus, Macr. de diff. 6. § 8. u. 8. § 11.
syllabātim , Adv. (syllaba), silbenweise, Cic. Acad. 2, 119; ad Att. 13, 25, 3. Augustin. genes. ad litt. 1, 10, 20.
diphthongus , a, um (δίφθογγ ... ... 962;), doppellautend, mit einem Diphthong geschrieben od. gesprochen, syllaba, Mart. Cap. 3. § 275. – subst., diphthongus , ...
paenultimus , a, um (paene u. ultimus), der ... ... u.a. Gramm. – subst., paenultima, ae, f. (sc. syllaba), die vorletzte Silbe, Gell. 4, 7, 2. Augustin ...
ūnisyllabus , a, um (unus u. syllaba), einsilbig, praepositiones, Prisc. 14, 23.
sēmi-syllaba , ae, f., eine halbe Silbe, Consent. de barb. 18.
catalēcticus , a, um (καταληκτικός), katalektisch, versus, ein Vers, dem am Ausgange eine od. mehrere Silben fehlen, Gramm.: syllaba, Ter. Maur.
octōsyllabos , on (octo u. syllaba), achtsilbig, Caes. Bass. de metr. Hor. 1, 3. p. 306, 4 K. – Aber Mar. Victorin. 4, 1, 74. p. 151, 14 K. jetzt octo syllabarum ...
quadrisyllabus , a, um (quattuor u. syllaba), viersilbig, Augustin. de music. 3, 11. Mall. Theod. de metr. 597, 6 K.
ante-paenultimus , a, um, der drittletzte, locus ... ... Diom. 431, 13. – subst., antepaenultima, ae, f. (sc. syllaba), die drittletzte Silbe, Prisc. 3, 31 u.a. ...
cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. ... ... des Falles) exornatio appellatur, cum etc., Cornif. rhet. 4, 28: ultima syllaba in gravem cadit, Quint. – cadere numerose, aptissime, Cic.: numerus opportune ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro