tenebrae , ārum, f. (dissimiliert aus *temebrae für ... ... Augen, Plaut.: obortae sunt subito tenebrae, Sen. rhet.: tenebris nigrescunt omnia circum, Verg. – c) ... ... Grylli, Mart. – v. einem Schlupfwinkel, ubi sint tuae tenebrae, Catull.: cum illa coniuratio ex latebris atque ex tenebris erupisset, ...
taeter ( nicht tēter), tra, trum ( zu taedet), ... ... odor, Cic.: cruor, Verg.: morbus, Catull.: spiritus, Hor.: spectaculum, Cic.: tenebrae, Cic.: taeterrima hiems, Cael. in Cic. ep. – m. ...
dēnseo , ētum, ēre (densus) = denso, dicht machen, ... ... alta caeli templa, Lucr.: cantato densetur carmine caelum, Ov.: obtentā nocte densentur tenebrae, Verg.: mulierum corpus quasi naturali frigore densetum, Macr. – II) insbes ...
ob-tendo , tendī, tentum, ere, I) vor etwas ... ... sudarium ante faciem, Suet.: quamvis obtenta nox denset tenebras, Solin.: obtentā densantur nocte tenebrae, unter dem Zelte der Nacht, Verg. – medial, obtendi alci ...
ob-orior , ortus sum, orīrī, entstehen, zum Vorschein kommen, sich zeigen, oboriuntur tenebrae, Nep.: obortae sunt subito tenebrae, es wurde mir schwarz vor den Augen, Sen. rhet.: ebenso ...
tenebro , āre (tenebrae), finster machen, Lact., Apul. u.a.
tenebra , s. tenebrae /.
palpātio , ōnis, f. (palpo), I) das Betasten, tenebrae et palp., handgreifliche F., Vulg. Ierem. 32, 14. – II) das Streicheln, die Liebkosung, blanditiae et palp., Cypr. epist. ...
tenebrio , ōnis, m. (tenebrae), der lichtscheue Mensch, Dunkelmann, Schwindler, Afran. com. 109. Varro sat. Men. 195 u. 377.
tenebrico , āvī, āre (tenebrae), I) intr. finster werden, Tert. adv. Iud. 13. – II) tr. verfinstern, et sol obscurabitur et luna tenebricabitur, Augustin. serm. 124, 2 Mai.
tenebrōsus , a, um (tenebrae), voll Finsternis, finster, dunkel, I) eig.: scalae, Cic. fr.: palus, Verg.: sedes, Unterwelt, Ov.: hiatus specus, Ov.: locus, Pelagon.: viae, Augustin. u. Vulg.: carcer tenebrosior, ...
con-duplico , āvī, āre, verdoppeln, idem hic tibi ... ... 516: primordia rerum, Lucr. 1, 712: divitias, Lucr. 3, 71: tenebrae conduplicantur, Pacuv. tr. 412: eo modo conduplicabitur substantia spiritus, Augustin. ep ...
tenebrēsco , ere (tenebrae), finster werden, Tert. adv. Iud. 10. Augustin. de genes. ad litt. 1, 10 extr. Hieron. in Isai. 5, 12, 10. Vulg. Amos 8, 9: ut aër tenebrescat sive frigescat, Augustin. ...
tenebellae , ārum, f. (Demin. v. tenebrae), die Finsternis, Claud. Mam. de statu anim. 2, 9, 4 extr.
tenebricus , a, um (tenebrae), finster, dunkel, plaga, Cic. poët. Tusc. 2, 22: vestis, Tert. de pall. 4 extr.
cālīginōsus , a, um (1. caligo), voll nebeliger Dünste, ... ... .: obscurior et quasi caliginosa stella (Ggstz. illustris et perlucida stella), Cic.: tenebrae c., Val. Max. – II) übtr., in Dunkel gehüllt, ...
tenebrārius , a, um (tenebrae), zur Finsternis gehörig, homo, ein lichtscheuer Mensch, Vopisc. Firm. 2. § 2.
ergastulāris , e (ergastulum), zum Werkhause gehörig, Werkhaus-, tenebrae, Sidon. epist. 7, 9, 20.
contenebrāsco , brāvī, ere (v. con u. tenebrae), stockfinster werden, Varr, r. r. 2, 2, 11.
contenebrēsco , ere (con und tenebrae), stockfinster werden, Vulg. Ierem. 13, 16.
Buchempfehlung
Strindbergs autobiografischer Roman beschreibt seine schwersten Jahre von 1894 bis 1896, die »Infernokrise«. Von seiner zweiten Frau, Frida Uhl, getrennt leidet der Autor in Paris unter Angstzuständen, Verfolgungswahn und hegt Selbstmordabsichten. Er unternimmt alchimistische Versuche und verfällt den mystischen Betrachtungen Emanuel Swedenborgs. Visionen und Hysterien wechseln sich ab und verwischen die Grenze zwischen Genie und Wahnsinn.
146 Seiten, 9.80 Euro