in-cēlātus , a, um (in u. celo) = ἄκρυπτος, unverhohlen, Gloss. II, 224, 11.
indissimulanter , Adv. (in u. dissimulo), unverhohlen, Augustin. c. Faust. 16, 1 extr. u.a. Eccl.
in-dissimulābilis , e (in u. dissimulo), unverhohlen, Gell. 10, 22, 24. Iulian. b. Augustin. op. imperf. c. Iul. 1, 1 u. 1, 98.
palam , I) Adv. offen, öffentlich, vor den Augen ... ... – B) übtr.: 1) offen, offen und frei, ohne Rückhalt, unverhohlen, p. profiteri, dicere, Suet.: p. nec dissimulanter improbasse, Suet.: ...
1. dolus , ī, m. (δόλος, ... ... atque fallaciae, Cic.: per dolum atque insidias, Caes.: hau (haud) dolo, unverhohlen, ohne Rückhalt, ganz ehrlich, Plaut.: non od. ne dicam dolo ...
1. fūcus , ī, m. (φῦκος), I) eine an den Meeresklippen wachsende, rotfärbende Steinflechte, in deren Brühe ... ... alci, Ter.: veritatem fuco et imitatione mentiri, Lact.: sine fuco ac fallaciis, unverhohlen u. ohne Hinterhalt, Cic.
apertē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... apertissime ferre, Cic. – b) offen = offenherzig, unverhohlen, geradeheraus, ohne Rückhalt, dah. auch ungeniert, plump ...
... der Rede u. v. Redner usw., deutlich, klar, verständlich, unverhohlen, narratio aperta, Cic.: narratio aperta atque dilucida, Quint.: sit ... ... – c) v. der Gesinnung, die man beim Handeln zeigt, unverhohlen, offen zutage liegend, offenherzig, im üblen Sinne ...
prōmptē , Adv. (promptus), I) leicht, promptius expediam ... ... willig, entschlossen, necem subire, Tac. – III) freiheraus, unverhohlen, dicam paulo promptius, Cic.: solutius (fließender) promptiusque eloquebatur, Tac ...
dissimulanter , Adv. (dissimulo), unvermerkt, insgeheim, alqm diss ... ... et libere, Plin. ep. – non od. ne (neque) diss., unverhohlen, Cic. u. Suet.: id non diss. tulit, gab sich ...