potis , pote ( altindisch páti-ḥ, Herr, Besitzer, griech ... ... est, ich bin, du bist, er, sie, es ist imstande, vermag, kann, si p. sum hoc inter vos componere, Plaut.: p. ...
possum , potuī, posse (v. potis u. sum), ... ... Cypr. de idol. vanit. 4: qui non potest, der nichts zu leisten vermag, der Unfähige, Cic. de or. 1, 130 u. 131. ...
sufficio , fēcī, fectum, ere (sub u. facio), I ... ... , Suet. – ββ) pers. = ich bin imstande, ich vermag, nec nos obniti contra nec tendere tantum sufficimus, Verg. Aen. 5 ...
subsilio (sussilio), siluī, īre (sub u. salio), I ... ... Sen. de clem. 1, 3, 5. – / Die Perfektform subsilii vermag ich nicht nachzuweisen, denn Sen. ep. 13, 3 liest Haase ...
prae-valeo , valuī, ēre, I) physisch überaus ( ... ... – m. Abl. der Vergleichung (als), virtute semper praevalet sapientia, vermag mehr als die T., Phaedr. 1, 15, 7. – m. ...
crystallus , ī, f. u. (selten) m. (κ ... ... Sing. (vgl. Gramm. inc. de dub. nom. 576, 6) vermag ich nur aus Vulg. apoc. 21, 11 nachzuweisen; in den oben ...