1. vīscus , eris, n. u. häufiger Plur. viscera, um, n. ... ... eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: viscus omne, Cels.: rancenti viscere, Lucr. – 2) insbes., die ...
2. viscus , ī, m., s. vīscum /.
... – übtr., etwa Leimrute, viscus merus vestra est blanditia, Plaut.: tactus sum vehementer visco (der Liebe ... ... animam) de visco tam tenaci mortis exuistis, Augustin. – / Nbf. viscus, ī, m., Plaut. Bacch. 50 G., s. vorh. ...
aprinus , a, um (aper, s. Prisc. 2, 59), vom Wildschweine, viscus, Lucil. fr. inc. 121 M.: dens, Augustin. de civ. dei 6, 7: dentes, Solin. 32, 30 M.: subst., aprina, ...
vīscera , um, n., s. 1. vīscus.
ē-vīscero , (āvī), ātum, āre (ex u. viscus), I) (= exentero) der Eingeweide berauben, ausweiden, u. so zerfleischen, eig. u. übtr.: a) eig.: (columbam) pedibus eviscerat uncis, ...
aprūgnus ( aprūnus ), a, um (aper), vom Eber ... ... Metell. pontif. b. Macr. sat. 3, 13 (2, 9), 12: viscus, Lucil. fr. b. Charis. 83, 15 K. (vgl. ...
lacteolus , a, um (Demin. v. lacteus), milchweiß ... ... puellae, Catull. 55, 17: agnus, Prud. perist. 11, 245: viscus, Auson. ep. 7, 46. p. 145 Schenkl: spiritus Eulaliae, Prud ...
vīscellum , ī, n. (Demin. v. 1. viscus), Füllsel aus Fleisch, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 9, 54. Plin. Val. 5, 25.
vīscereus , a, um (viscus, eris), aus Fleisch bestehend, Fleisch-, arvum, Prud. apoth. 1025.
īnflābilis , e (inflo), I) aufblasbar, viscus, v. der Lunge, Lact. de opif. 11, 4. – II) blähend, cibi, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 40, 233; 3, 17, 139 ...
vīscerālis , e (1. viscus), im Inneren einer Sache befindlich, innerlich, motus, Augustin. serm. 28, 4.
vīscerātim , Adv. (s. 1. vīscus), stückweise, Enn. fr. scen. 119.
latrōcinor , ātus sum, āri (2. latro), I) Kriegsdienste ... ... . 9, 144. – b) vom sezierenden Arzte, ita mortui praecordia et viscus in conspectum latrocinantis medici dari necesse est tale, quale etc., des mörderischen ...