dispositē , Adv. (dispositus), wohl geordnet, dicere, Quint. 10, 7, 12: accusare, mit richtiger Disposition, Cic. Verr. 4, 87: disposite singulis voluminibus de singulis exponere, Vitr. 7. praef. § 18: quomodo tam ordinate, ...
1. dispositus , a, um, PAdi. (v. dispono), I) gehörig-, wohl geordnet, -eingerichtet, quo neque formosius est quicquam neque dispositius, Sen. nat. qu. 1. praef. § 14; vgl. Lact. de ira 10 ...
... der Rede, wohlgestellt, wohlgefügt, geordnet, verba, Sall. (versch. v. c. verba = ... ... . 6, 9, 1. – b) übtr.: α) wohl eingerichtet, geordnet, geregelt, αα) v. Staate (Ggstz. ...