benevolē (benivolē), Adv. (benevolus), wohlwollend, mit Wohlwollen, gütig, quos (Torquatos) paulo ante erga nos amice et b. collegisti, aus Fr. u. Wohlw. gegen mich angeführt hast, Cic.: fideliter benevoleque praesto esse alci, Cic. – ...
benevolus (benivolus), a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (bene u. volo), wohlwollend, gütig, freundlich, gewogen, günstig, a) v. Pers.: animus ...
benevolēns (benivolēns), entis (bene u. velle), wohlwollend, a) adi.: α) absol.: sodalis, Plaut.: amicus multum ben., Plaut.: cum dis benevolentibus, Plaut. – β) m. Dat. od. inter se, hero benevolens, ...
dignābilis , e (dignor), wohlwollend, gnädig, Alcim. Av. ep. 10 u. 72.
benevolenter , Adv. (benevolens), wohlwollend, Pontius vit. Cypr. 5. – Compar. u. Superl. s. benevolē.
per-benevolus , a, um, sehr wohlwollend, alci, Cic. ep. 14, 4, 6.
aequus (aecus), a, um, Adj. m. Compar. ... ... ) gegen andere gelassen, nachsichtig, ihnen gewogen, geneigt, wohlwollend, günstig (Ggstz. iniquus, inimicus), non aequa Pallas, ungünstige, ...
amīcus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... und das Wohl einer Person arbeitet, I) adi., befreundet, freundlich gesinnt, wohlwollend, gewogen, geneigt, günstig (Ggstz. inimicus), a) ...