... = von der geraden Bahn abbiegen, ablenken, abwenden, u. m. bes. Beziehung auf das ... ... α) übh.: decl. suspicionem quaerentium, die Suchenden von d. Spur ablenken, Petron.: aetate iam declinatā, im hohen Alter, Quint.: milites ...
... . – B) seitwärts abbeugen, ablenken, 1) eig.: a) der Bewegung nach: tela ... ... verba rem, Cic. Caecin. 51. – II) intr. abbiegen, ablenken, abweichen, 1) eig.: a) übh.: tantulum de ...
2. dēflexus , a, um, PAdi. m. Compar. (deflecto), abbeugend, ablenkend, Chalcid. Tim. 88 in.
ā-voco , āvī, ātum, āre, I) ab-, wegrufen ... ... fossā aquam, Ulp. dig. 39, 2, 26. – u. ablenken, arma, eine Finte machen, Quint. 9, 1, 20. ...
re-cēdo , cessī, cessum, ere, I) zurücktreten, zurückweichen ... ... ., haec recta et in nullos flexus recedentia, diese einfachen Sätze, die kein Ablenken vom rechten Wege gestatten, Quint. 10, 5, 12. II) ...
ē-rumpo , rūpī, ruptum, ere, herausbrechen, I) ... ... in Frechheit aus, Cic. – b) plötzlich von etwas ablenken, abschweifen, Quint. 4, 3, 17. – c) in etwas ...
flecto , flexī, flexum, ere, beugen, I) tr ... ... auf Tiberius beziehen konnte, Tac. ann. 6, 29. – b) ablenken = abwenden, quod procul a nobis flectat fortuna gubernans, Lucr ...
ā-vello , vellī, u. vulsī (volsī), vulsum (volsum ... ... α) übh.: oriens incendium belli Punici secundi a portis huius urbis, ablenken, Cic. de rep. 1, 1. – β) einen Besitz = ...
dē-precor , ātus sum, ārī, I) jmd. ... ... u. dgl. etw. abzuwenden suchen, -abwehren, -von sich ablenken od. abwälzen, um Entlassung od. Erlösung ...