caesor , ōris, m. (caedo), der Hauer, ... ... 11: metallorum lignorumve caesores, Hier. ep. 53, 6: caes. lapidum, Steinbrecher, Ambros. Luc. 2, 89 extr. Vulg. 2. paral. 24, ...
exēmptor , ōris, m. (eximo), der Steinbrecher, Plin. 36, 125.
sanquālis (sanguālis), e (Sancus), zum Sankus gehörig, avis, der dem Sankus geheiligte Vogel, der Beinbrecher (ossifragus), Liv. 41, 13, 1. Plin. 10, 20. Iul. Obsequ. 63. Fest. 317 (b), 31. – Sanqualis ...
perfossor , ōris, m. (perfodio), der Durchbrecher der Wände, der Einbrecher, v. Dieben, griech. τοιχωρύχος, Apul. apol. 32; vollst. perfossor parietum, Plaut. Pseud. 979 cod. Ambr. (vgl ...
... Form -gus) eig., der Beinbrecher, Gliederverstümmler, Cass. Sev. bei Sen. contr. 10, ... ... 2. – II) übtr., eine Adlerart, ohne Zweifel Seeadler, Beinbrecher (Falco Ossifragus, L.), Form -ga, Lucr. 5, ...
perforātor , ōris, m. (perforo), der Durchbohrer, Durchlöcherer, parietum, der Einbrecher (griech. τοιχωρύχος), Plaut. Pseud. 979 R. u. Lor. (doch s. perfossor).
dīrēctārius , iī, m. (διὰ u. ῥήγνυμι), der Einbrecher in fremde Wohnungen, eine Art der Eigentumsverbrecher, Ulp. dig. 47, 11, 7. Dosith. 54, 4 K. u. Gloss.
apertulārius , ī, m. (aperio) = θυρεπανοίκτης, der Türöffner, Einbrecher, Gloss. II, 21, 48.
effrāctārius , iī, m. (effringo), der vermittels Einbruchs stehlende Dieb, der Einbrecher, Sen. ep. 68, 4.
barbātus , a, um (barba), bärtig, I) ... ... Ziegenbock, Phaedr.: aquila barb., eine auch ossifraga genannte Adlerart, Seeadler, Beinbrecher (Falco Ossifragus, L.), Plin. 10, 11. – II) übtr.: ...
immusulos (inmusulus) od. immusilus , ī, m., ... ... Fest. 112, 3 (vgl. 113, 16) = ossifraga (Seeadler, Beinbrecher). – Fest. 197, 12 immissulus (wohl verschrieben statt immusilus).