Ephialtes

[2432] Ephialtēs, ae u. is, m. (Εφιάλτης), einer der Aloiden (s. Alōīdaeunter Aloeus), Ps. Verg. cul. 235 H. Claud. bell. Get. 75. Hyg. fab. 28. Amm. 22, 14, 3. – Nbf. Ephialta, ae, m., Sidon. praef. carm. 7, 25. Firm. Mat. de err. 12, 8.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2432.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: