omissio , ōnis, f. (omitto), die Unterlassung, Symm. epist. 3, 48 u.a.: om. praedarum, Entziehung, Aur. Vict. de Caes. 11, 11. – als rhet. Fig. = ἀντίφραδις, wenn man erklärt ...
remissa , ae, f. (remitto), die Erlassung, peccatorum, Tert. adv. Marc. 4, 18 u.a. Eccl.
permissio , ōnis, f. (permitto), I) die Überlassung an die Willkür jmds., a) als milit. t. t., die unbedingte Übergabe, Liv. 37, 7, 2. – b) als rhet. t. ...
praetermissio , ōnis, f. (praetermitto), die Vorbeilassung, ... ... ullius (formae) praetermissione, Cic. top. 31. – II) die Unterlassung, aedilitatis (der Bewerbung um die Ädilenwürde), Cic. de off. ...
capāx , ācis, Adi. m. Compar. u. Superl. ... ... cenatio, Sen.: rubrum mare animalium magis quam cetera capax, Mela: magnae sedis (Niederlassung) insula haud capax est, Curt.: Baetis multorum fluminum capax, Plin.: cibi ...
missio , ōnis, f. (mitto), das Ziehen-, Gehenlassen ... ... extr. u. Suet. Cal. 29, 2. – b) die Unterlassung, dah. das Aufhören, der Schluß, ...
im-petro , āvī, ātum, āre (in u. patro), ... ... vitam, Liv. epit.: a Scipione soli sibi vitam, Val. Max.: veniam (Erlassung) exilii pro Annaeo Seneca, simul praeturam, Tac. – m. folg. ...
colōnia , ae, f. (colonus), I) die Länderei, die ... ... Ansiedelung, Pflanzstadt, der Pflanzort, die Tochterstadt, Niederlassung, Kolonie, A) eig.: constituere coloniam, Cic.: condere, ponere ...
... . t. = a) die Überlassung eines Eigentums auf Treu und Glauben an einen ... ... u. so in fiducia, in fiduciis, in Sachen der Überlassung usw., Cic.: per fiduciae rationem, Cic. – b) meton., ...
trānsmissus , ūs, m. (transmitto), I) die Überfahrt, Hibernia dimidio minor, ut aestimatur, quam Britannia, sed ... ... ›transgressum‹ appellavit, Gell. 10, 26, 1. – II) die Überlassung, Übertragung, Pacuv. tr. 57.