[2702] Faunigena, ae, m. (Faunus u. geno = gigno), von Faunus abstammend, ein Sohn des Faunus, v. Latinus, Ov. met. 14, 449. – dah. Faunigenae, ārum, m., die Abkömmlinge des Faunus = die Bewohner von Latium, Sil. 8, 357.