hortulānus , a, um (hortus), zum Garten gehörig, Garten-, ... ... , 34. – subst., hortulānus, ī, m., der Gärtner, Gartenaufseher, Macr. sat. 7, 3, 20. Apul. met. 9, ...
hortus , ī, m. (v. χόρτος), jeder eingezäunte ... ... . 50. Iuven. 10, 334; vgl. hortulus. – hortorum praepositi, Gartenaufseher, Firm. math. 3, 5, 25: dasselbe supra hortos, Corp ...