vectātio , ōnis, f. (vecto), das Getragenwerden, Reiten, Fahren equi, Suet. Cal. 3, 1. Th. Prisc. 2, 21. fol. 308 (a): vectatio iterque vigorem dabunt, Sen. de tranqu. anim. 17, 8 (15, ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »vectatio«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3378.