Hyrcani

[3107] Hyrcānī, ōrum, m. (Ὑρκανοί), die Bewohner von Hyrkanien (s. unten Hyrcania), die Hyrkaner, Mela 1, 2, 5 (1. § 13). Tac. ann. 6, 36. Catull. 11, 5. – Macedones Hyrcani, die mit Mazedoniern vermischte kleine Gemeinde der Hyrkaner in Lydien, Tac. ann. 2, 47. – Dav.: A) Hyrcānus, a, um, hyrkanisch, mare H., das Kaspische Meer, Prop. u. Aur. Vict.; u. dav. sinus H., Prop.: campus H., der Macedones Hyrcani (s. oben), Liv.: canis H., Lucr.: H. [3107] tigres, Verg. – B) Hyrcānius, a, um (Ὑρκάνιος), hyrkanisch, mare, Plin. 6, 36. – subst., Hyrcānia ae, f. (Ὑρκανία), das Land der Hyrcani in Asien zwischen Medien, Parthien u. dem Kaspischen Meere, Cic. Tusc. 1, 108. Lucan. 3, 268. Mela 3, 5, 7 (3. § 43). – vulg. Nbf. Yrcānia, Schol. Iuven. 10, 162.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 3107-3108.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: