globo , (āvī), ātum, āre (globus), I) runden, medial globari, sich runden, ... ... globata, Plin. – II) zu einem Haufen versammeln, globari, sich zusammenhäufen, sich in einen Haufen versammeln ...
... nubium, Tac. u. Amm.: globi nivium, Macr.: crinium globi, Haarwulste, Apul.: globi sanguinis de corpore eius destillabant, Augustin ... ... circumstans consulis corpus, Liv.: firmatae stationes densioribus globis, Tac.: quā globus ille virûm densissimus urget, Verg. – b ...
colobus (a), um (κολοβός), verstümmelt, verkürzt, versus, pes, dem eine Silbe fehlt = catalectus, Gramm.: metrum, Gramm.
globeus , a, um (globus), kugelrund, forma, Chalcid. Tim. 75.
... Perf., corpuscula (vaporis) inter se conglobata, Lucr.: apes ut uvae conglobatae, Varr.: astra nixu suo conglobata, Cic.: terra solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, Cic.: conglobatus homo in semet, Plin.: u. figura ...
globulus , ī, m. (Demin. v. globus), das Kügelchen, I) im allg., Plin. ... ... . r. 79. Varro LL. 5, 107: bildl., melliti verborum globuli, schön gerundete Perioden, Petron. 1 ...
colobium , ī, n. (κολόβιον), ... ... 1, 5. Serv. Verg. Aen. 9, 616. – Nbf. colobum , ī, n., Cod. Theod. 14, 10, 1.
globōsus , a, am (globus), kugelförmig, kugelrund, mundus, terra, Cic.: stellae gl. et rotundae, Cic.: saxum, Liv.: aquae superficies, gekrümmte, Chalcid. Tim. 62.
globātim , Adv. (globo), klumpenweise, haufenweise, Amm. 27, 9, 6. Gloss. IV, 84, 3 gregatim glouatim.
colobicus , ī, m. (κολοβικός), der Verstümmelte, *Firm. math. 3, 12, 13.
cocolobis ( cocolubis ), is, f., s. coccolobis.
holobērus , s. holovērus.
... 7, 214: Nbf. Sing. Allobrogus u. Allobrogēs , Prob. 124, 9 u. ... ... – Dav. A) Allobrogicus , a, um, allobrogisch, vinum, Cels.: vitis, ... ... Iuven. 8, 13 ( wo Allobrogici, die Allobrogiker = die Fabier, u. insbes. der genannte ...
globōsitās , ātis, f. (globosus), die kugelrunde Gestalt, die Kugelgestalt, terrae, Macr. somn. Scip. 1, 15, 16 u.a.: lunaris, Macr. somn. Scip. 1, 19, 23. – u. die Krümmung, ...
coccolobis , bis, Akk. bem u. bin. f., hispanischer Name für die sonst basilica genannte Rebensorte, Col. 3, 2, 19 (wo Akk. -bem). Plin. 14, 30 (wo Akk. -bin).
conglobātio , ōnis, f. (conglobo), I) das Zusammenballen, c. ignium, Sen. nat. qu. 1, 15, 4: c. illa (nubium), ibid. 5, 12, 5: congregatio et c. minutissimarum guttarum, Augustin. gen. ad ...
cōlobathron , ī, n. (κωλόβαθρον), die Stelze, Not. Tir. 107, 67 (wo falsch colobrata).
conglobātim , Adv. (conglobo), massenhaft, Augustin. conf. 7, 7, 11.
calōbatārius , ī, m. = σχοινοβάτης, der Seiltänzer, Gloss.
circumglobātus , a, um (circum u. globo), um etw. zusammengerollt, animalia circumglobata escae saepe extrahuntur, v. kleinen Insekten, Plin. 9, 154.
Buchempfehlung
Kammerspiel in drei Akten. Der Student Arkenholz und der Greis Hummel nehmen an den Gespenstersoirees eines Oberst teil und werden Zeuge und Protagonist brisanter Enthüllungen. Strindberg setzt die verzerrten Traumdimensionen seiner Figuren in steten Konflikt mit szenisch realen Bildern. Fließende Übergänge vom alltäglich Trivialem in absurde Traumebenen entlarven Fiktionen des bürgerlich-aristokratischen Milieus.
40 Seiten, 3.80 Euro