adeps (adips), dipis, c. (v. griech. ἄλειφα), das weichere Fett zwischen den Pergamenthäutchen bei Menschen u. nicht wiederkäuenden Tieren, das Schmalz (hingegen sevum das härtere Fett bei wiederkäuenden T., der Talg, pingue, ...
membrānus , a, um (membrana), aus Pergament, Interpr. Orig. in Matth. 11. – subst., membrānum, ī, n., Pergament (klass. membrana), Plur. Iuven. 7, 23 Buecheler ...
... m. oculi, Augenmembran, Cels. – II) übtr., dünnes Pergament, Cic. ad Att. 4, 4. litt. b. § 1. – Plur., membranulae, Schrift (Urkunde) auf Pergament, Scaevol. dig. 32, 1, 102 pr.
membrāneus , a, um (membrana), aus Pergament, codices, Ulp. dig. 32, 52 in.: pugillares, Mart. 14, 7 in lemm. – subst., membrāneus, ī, m. = τυμπανιστής, der Handpaukenschläger, Gloss. II, 128 ...
membrānāceus , a, um (membrana), I) häutig, aus einer Haut bestehend, pinnae, Plin. 10, 168: pugillares, aus Pergament, Corp. inscr. Lat. 10, 6: ebenso codices, Cassiod. ...
palimpsēstos , ī, m. (παλίμψηστος), Pergament, von dem man die Schrift abgekratzt hatte, um von neuem darauf schreiben zu können, ein Palimpsest, Catull. 22, 5. Cic. ep. 7 ...
membrānārius , iī, m. (membrana), der Pergamentbereiter, Edict. Diocl. 7, 38; vgl. Gloss. III, 373, 28 ›membranarius, διφθεροποιός‹.
... große Bibliothek u. durch die Erfindung des Pergamentes, j. Bergama, Nom. -um, Plin. 5, 126: ... ... – subst., a) pergamēna, ae, f. (sc. charta), Pergament, Isid. orig. 6, 11, 1. Not. Tir. 76 ...
... . – 3) die zum Schreiben bereitete Haut, das Pergament, Catull., Hor. u.a.: depictus orbis terrae in membrana, Suet.: Plur., membranae, Pergamentblätter, Pergament, membranarum usus, Quint. 10, 3, 31: ante chartae et ...
coma , ae, f. (κόμη), I) ... ... Cic. u. Col.: u. das Wollige, Haarige am Pergamente, Tibull. 3, 1, 10. – c) die Feuer ...
pellis , is, f. (griech. πέλας, Haut, ahd ... ... pellium nomine, zu Schilden, Cic. – c) das Pergament, Mart. 14, 190, 1. – 2) meton.: a) ...