sub-diācōn , onis, m., der Unterdiakonus, Subdiakonus, Cassiod. compl. 1. ad Timoth. 3.
sub-diāconus , ī, m., der Unterdiakonus, Subdiakonus, Cod. Iust. 1, 3, 6 u. 20. Augustin. epist. 63, 1. Isid. orig. 7, 12, 23. Corp. inscr. Lat. 9, 1069 u. ...
subdiāconātus , ūs, m. (subdiaconus), das Amt eines Unterdiakonus, das Subdiakonat, Gregor. epist. 9, 66.