ūrīnālis , e (urina) = ουρητικός, I) zum Harn (Urin) gehörig ... ... Aur. – II) Urin (Harn) treibend, cataplasma diureticon id est urinale, Cass. Fel. 44. p. 111, 19.
ūrēticus , a, um (ουρητικ ... ... Urin (Harn) gehörig, Urin-, Harn-, pori (rein lat. viae urinales), Cael. Aur. de morb. chron. 5, 3, 55. Th. ...
... 3, 46 sq. – Dav. Furīnālis (Furrīnālis), e, furinalisch, der Furina, flamen, Varro LL. 5, 85 u. 7, 45. – Plur. subst., Furīnālia, ium, n., das Fest der Furina, ...
fistula , ae, f. I) eig., die Röhre, ... ... , Plin.: fist. urinae, die Harnröhre, Cels.: dies. fist. urinalis, Veget. mul.: minutae corporum fistulae, quas medici πόρους vocant, Poren in ...