ēversor , ōris, m. (everto), der Umstürzer, ... ... Stat. u. ORest. tr. 275. – b) der Umstürzer, Vernichter, huius imperii, Cic.: civitatis, Cic. – c) als jurist. ...
dēlētor , ōris, m. (deleo), der Vernichter, Mar. Merc. subn. 8, 25.
dēlitor , ōris, m. (delino = deleo), der Vernichter, Acc. tr. 219.
dēpulsor , ōris, m. (depello), der Abwerfer = Beseitiger, Stürzer, Vernichter, dominatus, Cic. Phil. 2, 27: tyrannorum, Aur. Vict. de Caes. 40, 29: malorum, Lact. 2, 14, 13: Ggstz., alius ...
dēlētrīx , trīcis, f. (Femin. zu deletor), die Vernichterin, sica paene deletrix huius imperii, Cic. de har. resp. 49.
perēmptor , ōris, m. (perimo), der Vernichter, Töter, Mörder, incluti regis, Sen. Oed. 221 (225): mei mariti cruentus p., Apul. met. 8, 13: puer ille, peremptor meus, mein Schinder bis auf den Tod, ...
populātor , ōris, m. (populor), der Verheerer, Verwüster ... ... .: p. Sirius arvi, Val. Flacc. – II) bildl., der Vernichter, luxus p. opum, Claud. in Rufin. 1, 35: populator ...
dēpositor , ōris, m. (depono), I) der Niederleger ... ... . dig. 16, 3, 1. § 37. – II) der Vernichter, patris, Leugner, Prud. apoth. 179.
ēvacuātor , ōris, m. (evacuo), der Entkräfter, Vernichter, honestatis, Cassiod. var. 3, 51, 3.
exstīnctor (extinctor), ōris, m. (exstinguo), der Auslöscher ... ... sed auctor incendii, Cic. Pis. 26. – II) übtr., der Vernichter, Vertilger, Unterdrücker, patriae, Cic.: regiae domus, Iustin.: coniurationis, domestici ...
dissipātor , ōris, m. (dissipo), der Zerstreuer = Vernichter, Prud. psych. praef. 34. Augustin. in Ioann. tract. 11, 13.
perēmptrīx , trīcis, f. (Femin. zu peremptor), die Vernichterin, Töterin, Tert. de anim. 42. Augustin. serm. 101, 2 Mai.
dissolūtor , ōris, m. (dissolvo), der Auflöser, Zerstörer, Vernichter, spät. ICt.
interfector , ōris, m. (interficio), I) der Mörder ... ... Liv., Val. Max. u.a. – II) übtr., der Vernichter, veritatis, Tert. de carne Chr. 5: animarum, oft bei ...
prōflīgātor , ōris, m. (profligare), I) der Vernichter, iustitiae, Ennod. diction. 15. – II) der Verschwender, Tac. ann. 16, 18.
dissipātrīx , trīcis, f. (Femin. zu dissipator), die Zerstreuerin = Vernichterin, vitiorum, Augustin. serm. 30 (?).
cōnfector , ōris, m. (conficio), I) der Verfertiger ... ... c., Tac. ann. 14, 39. – II) der Zerstörer, Vernichter, cardinum, Zerbrecher, Lucil. fr.: c. et consumptor omnium ignis ...