... ;τρον), das Zepter der Könige u. Triumphatoren (rein lat. scipio), I) ... ... der Könige in der Tragödie, Ov. – 2) meton., das Zepter = das Reich, die Regentschaft, Herrschaft, ...
scēptrifer , fera, ferum (sceptrum u. fero), ein Zepter tragend, Servi manus (Plur.), Ov. fast. 6, 480: sceptriferi tonantes, Jupiter u. Juno, Sen. Med. 59: palmae, Sil. 17, 142.
scēptūchus , ī, m. (σκηπτοῦχος), der Zepterträger, ein hoher Staatsbeamter im Orient, Tac. ann. 6, 33.
scēptriger , gera, gerum (sceptrum u. gero), ein Zepter führend, rex, Sil. 16, 244. Augustin. c. Faust 15, 5 u. 6: Atrides, Epit. Iliad. 8. Vgl. sceptrifer.
1. hasta , ae, f. ( gotisch ... ... voneinander teilte, Ov. fast. 2, 560. – d) statt des Zepters, da die Könige ebenfalls Spieße statt der Zepter trugen, Iustin. 43, 3. § 3. – B) übtr. ...
baculum , ī, n. u. (spätere Form) baculus ... ... (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: ...
dē-struo , strūxī, strūctum, ere, etw. Gebautes ... ... , Lact. – poet., crinem manumque, d.i. des Diadems u. Szepters berauben, Stat. Theb. 12, 93. – II) übtr., ...
triumphus , ī, m., altlat. triumpus , ī, m ... ... palmata gekleidet war, einen Lorbeerkranz auf dem Haupte u. einen elfenbeinernen Stab od. Szepter in der Hand trug, während vor dem Wagen die Gefangenen u. die gemachte ...
discrīmen , minis, n. (discerno), das Scheidende, ... ... Zügen liegen, Liv.: in ultimo discrimine es fortunae tuae et vitae, dein Szepter u. Leben schweben in äußerster Gefahr, Curt. – dah. insbes ...