ārēns , entis, PAdi. (v. areo), trocken, ... ... .: loca, Sen. u. Tac.: campi, Ps. Quint. decl.: cetera abrupta atque ar., Tac. – subst., per arentia (brennende Sandwüste) ...
scopulōsus , a, um (scopulus), voller Felsen, voller Klippen, ... ... , Ambros.: collis, Sil.: neutr. pl. subst., deici per scopulosa et abrupta, über jähe Felsen, Plin. 6, 65. – b) poet ...
dē-icio , iēci, iectum, ere (de u. iacio), ... ... saxis (über F.) flumina, Val. Flacc.: amnis deiectus per scrupulosa et abrupta, Plin. – deiectis lacrimis, Prop. – β) v. Wind, Sturm ...
fascia (fascea), ae, f. (vgl. fascis), die ... ... am Bette, fascia lecti cubicularis, Cic. de div. 2, 134: abruptā fascia reste iacet, Mart. 5, 62, 6; vgl. 14, ...
sēmita , ae, f. (zu meo), der ... ... Sen.: omnibus viis semitisque essedarios ex silvis emittebat, Caes.: petra undique abscisa et abrupta semitā perangustā aditur, Curt.: repletas semitas inter vulgus aliud puerorum et mulierum huc ...
occurro , currī, cursum, ere (ob u. curro), I ... ... liegend vor P., Plin.: quem locum occurrens Terinaeus sinus peninsulam efficit, Plin.: abruptā quā plurimus arce Cithaeron occurrit caelo, Stat., – B) bildl., ...
... der Räuberbande des A.), Cic. Phil. 14, 31: plebs velut abrupta a populo, Liv.: divelli ab alqo et abrumpi (durch den Tod ... ... Quint.: nonnumquam hilariores sermones, Suet.: repetiit quod abruperat, Plin. ep.: non abrupta esse studia (Ggstz. dilata), Quint.: otium ( ...
corusco , āre (verwandt mit κορύσσω), I) mit den ... ... Ov.: hastam, telum, Verg.: frontem (= cornua vibrare), Iuven.: alternos apices abruptā luce, Stat. – B) intr. stoßweise, blitzartig, zitternd sich bewegen: ...
dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... . u. Quint.: obsequium, erniedrigende Hingebung, Servilismus (Ggstz. abrupta contumacia, schroffer Eigensinn, Radikalismus), Tac.: turpiculae et quasi deformes res ...
abruptus , a, um, PAdj. m. ... ... . Tiefe, der Abgrund, in abruptum, Verg.: abrupta montium, Plin. ep.: per scopulosa et abrupta, Plin. – II) übtr.: a) im allg., nur subst ...
fāstīgium , iī, n. (fastīgo), I) die in eine ... ... Palästen der Vornehmen, f. Capitolii, Cic.: fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta, Liv. – operi inchoato, prope tamen absoluto, tamquam fastigium imponere, die ...
obsequium , iī, n. (obsequor), die Nachgiebigkeit, Willfährigkeit ... ... gegen Höhere (Ggstz. contumacia), deforme obsequium, Kriecherei, Servilismus (Ggstz. abrupta contumacia, Radikalismus), Tac.: u. so obsequium in principem, Tac.: ...
contumācia , ae, f. (contumax), der edle u. unedle ... ... – libera c., edler Tr. (des Sokrates, seinen Richtern gegenüber), Cic.: abrupta c. (Radikalismus; Ggstz. deforme obsequium, Servilismus), Tac. – ...