accola , ae, m. (accolo), der Anwohner, Nachbar ... ... 111: accola in terra aliena, Vulg. act. apost. 7, 6: habere accolas (zu N.) Gallos, Liv. – attrib., pastor accola eius ...
horreo , uī, ēre (altind. h šyati, starrt ... ... m. bl. Infin. zugl., non tam quia imminui agrum, quam quia accolas sibi quisque adiungere tam efferatae gentis homines horrebat, Liv. 10, 10, 11 ...
fēcundus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Abl., amor et melle et fellest fecundissimus, Plaut. cist. 69: gens inter accolas latrociniis fecunda, häufig Raubzüge bei den Nachbarn unternehmend, Tac. hist. 4 ...
belligero , āv ī, ātum, āre (bellum u. ... ... Cic.: socii nostri cum belligerare nobiscum vellent etc., Cornif. rhet.: bell. adversus accolas, Tac.: contra Titanas, Commodian. – impers., cum Gallis tumultuatum verius, quam ...