Online-Bibliothek

vacuitās , ātis, f. (vacuus), I) das ... ... die freie Zeit, angustum spatium vacuitatis, Vitr. 5. prooem. § 3. – 3) insbes., die ... ... ., die Leere = der leere Raum, interveniorum vacuitates, Vitr. 2, 7 ...

supervacuitās , ātis, f. (supervacuus), die überflüssige, eitle Ruhmsucht, Vulg. sapient. 14, 14.

co-acēsco , acuī, ere, durch und durch-, völlig sauer ... ... ), quod mature coacescat, Varr.: secunda mensa in imbecillo stomacho coacescit, Cels.: si coacuit intus cibus aut computruit, Cels. – u. im Gleichnis, ut enim ...

ā-verrunco , āre, a) als t. t. der ... ... Mars pater, te precor... ut calamitates intemperiasque prohibessis, defendas averruncesque, Cato: placuit averruncandae deûm irae victimas caedi, Liv.: omnia haec mala vestri numinis averruncate clementiā ...

per-acēsco , acuī, ere, durch u. durch sauer werden, dah. bildl., verdrießlich-, ärgerlich werden, ita mihi pectus peracuit, Plaut. aul. 468: hoc est quo cor peracescit, Plaut. Bacch. ...

cōn-fracēsco , fracuī, ere, zusammenwelken, -faulen, quod (stercus) enim confracuit, quam quod recens, melius, Varr. r. r. 1, 13, 4 (nach Scaliger); vgl. Keil Observv. crit. p. 46.

ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... ut P. Lentulus in custodiam traderetur, Cic.: consilium cepi, ut etc., Cic.: placuit his, ut etc., Cic.: curavi, ut bene viverem, Sen.: consulere ac ...

1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano generi pluris stetit, Sen.: tunc res immenso placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: ...

nix , nivis, Genet. Plur. nivium, f. (Ν&# ... ... obriguit nive pruināque, Cic.: per triginta dies raro umquam nix minus quattuor pedes alta iacuit, Liv. – Plur., mons nivium, Lampr.: nives Alpinae, Verg.: ...

cado , cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. ... ... cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, Hor.: si magnus vir cecidit, magnus iacuit, Sen. – huc cecidisse Germani exercitus gloriam, ut etc., so weit ...

dēns , dentis, m. (altind. dán, Akk. ... ... . Poll.: saepe pugni ictu equis et mulis excutere dentes, Treb. Poll.: dentes exacuit sus (Eber), wetzt die Hauer, Verg.: exturbare alci oculos atque dentes ...

co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... ep. – m. Ang. bei wem? ad Parmenionem, Curt.: placuit occulte interfici ad quod coibatur, Plin. ep. – m. Ang. ...

vaco , āvī, ātum, āre (vgl. vacuus), leer ... ... 6, 5, 6. – / Solözist. Perf. vacuī, wov. vacuit, Symm. epist. 2, 60 in. Tert. de pudic. 8: vacuerat ...

iuvo , iūvi, iūtum, Partiz. Fut. iuvātūrus, iuvāre, ... ... sim tibi parte iuvandus, Ov.: at tua supplicibus domus est assueta iuvandis, Ov.: placuit sollertia, tempore etiam iuta, Tac. ann. 14, 4 in.: nec ( ...

... (der Umstand) die Vorsorge, daß usw., Liv.: huius propinquitas populi acuit curam (Vorsorge) patribus, Liv. – e) leb. Wesen ... ... Subjj.: illos aemulatio inter se et omnes causae acuunt, Liv.: non praecipue acuit ad cupiditatem litterarum amor laudis? Cic.: nec alia provincia ...

... = (tot) daliegen, rupto iacuit corpore, Phaedr.: et causa litis regibus Chryse iaces, Sen. ... ... pace iacere, quam in bello vigere maluit? quamquam ille numquam iacuit; erat enim in desiderio civitatis, in ore, in sermone omnium, Cic ... ... , Cic.: si iacens tecum ageret, Cic.: si magnus vir cecĭdit, magnus iacuit, Sen.: ille potens, alii, ...

lūmen , inis, n. (aus *lūc-men zu ... ... oportebit patriae lumen (die glänzenden Vorzüge) animi ingenii consiliique tui, Cic.: philosophia iacuit usque ad hanc aetatem nec ullum habuit lumen litterarum Latinarum (u. hatte ...

semel , Adv. numer. (zu indogerm. *sem-, eins ... ... coepisti s., Plaut.: cum s. coepisti, labitur, Cic.: quoniam semel ita vobis placuit, Cic. – b) einmal (es sei, wann es ...

rigor , ōris, m. (rigeo), das starre Wesen, ... ... disciplinae veteris, Tac.: iuris, ICt.: antiquus rigor et nimia severitas, Tac.: cui placuit pro constantia rigor, Sen.: hoc meus meruit rigor? (gegen die Liebe), ...

angor , ōris, m. (ango), I) das krankhafte ... ... Plur., angores = die Angstbeklemmungen, die Melancholie, vacuitas ab angoribus, Cic.: se dedere angoribus, Cic.: alqm conficere angoribus, Cic.: ...