ē-vomo , muī, mitum, ere, ausspeien, speiend ... ... Vogel, Cic.: bilem, Cels.: haustum venenum, Suet.: absol., nisus evomentis adiuvare, Tac. – 2) v. lebl. Subjj.: a) ausspeien ...
dentītio , ōnis, f. (dentio), das Zahnen der Kinder, Plin.: der jungen Tiere, Veget. mul.: dentitiones adiuvare, v. Mitteln, Plin.
2. ad (altlat. ar, w.s., urspr. ... ... aptus, idoneus, utilis u.a. (w.s.). – nach Verben, wie adiuvare, conferre, facere, conficere, esse (dienen), pertinere u.a. ( ...
augeo , auxī, auctum, ēre (got. bi-aukan, ... ... , häufig verb. alqm augere atque ornare, Cic., od. augere adiuvareque, Cic.: solum te commendat augetque temporis spatium, Plin. pan. – β) ...
audeo , ausus sum, ēre (zsgz. aus avideo v. ... ... , 364), a) m. Infin.: non audes mihi subvenire? Plaut.: nihilne adiuvare me audes? Plaut.: auden participare me quod commentus es? Plaut.: aude, ...
3. nīsus u. selten nīxus , ūs, m. ... ... des sich Erbrechenden, der Drang zum Erbrechen, tamquam nisus evomentis adiuvaret, Tac. ann. 12, 67. – II) übtr., der ...
ēnīxē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... navare ad ministeria belli, Liv.: en. obstare, Liv.: eo enixius ad bellum adiuvare, Liv.: quo enixius opem ferret, Suet.: enixius orare od. exorare ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... . alere et fovere omnibus consiliis, Liv.: bellum se ipsum alit, Liv.: bellum adiuvare viribus suis, Liv. – b. coquere, Liv. – b. ducere ...
ad-iuvo , iūvī, iūtum, iuvāre, unterstützen, fördern, ... ... alcis, Suet.: facultates Pallantis publicarum opum egestione, Plin. ep.: Capuam venire et adiuvare delectum, Cic.: maerorem orationis lacrimis suis, Cic. – als mediz. ...
dē-cipio , cēpī, ceptum, ere (de u. capio), ... ... nisi forte me communis φιλαυτία decipit, Cic.: ut nos fortuna decipere non possit, adiuvare possit, Quint.: at ego (scio) qui speraverint spem decepisse multos, Plaut. ...
fūnctio , ōnis, f. (fungor), I) die Verrichtung ... ... Dienstverrichtung, Amtsobliegenheit, functiones publicae, Cod. Iust. 10, 31, 45: magistratus adiuvare ad functiones suas, Capit. Anton. Pius 8, 4. – b) ...
aquātio , ōnis, f. (aquor), I) das Wasserholen ... ... – II) die Bewässerung, a) eig., aquationibus adiuvare, Pallad. 3, 17, 8. – b) meton., Plur. aquationes ...
prō-clīno , āvī, ātum, āre, etwas vorwärts neigen ... ... bei Cic. ad Att. 10, 8. litt. B. § 1: adiuvare rem proclinatam, die ohnedies zu einem schlimmen Ausgange sich neigende Sache fördern, ...
crīminātio , ōnis, f. (criminor), die Beschuldigung, Anklage ... ... Apul. – illa criminatio, quā in me absentem usus est, Cic.: alcis criminationem adiuvare (v. Umständen ), Curt.: ab alqo allatas (angebrachten) criminationes repellere ...