... u. dessen Familie (die Schwiegereltern mit Familie), Ter.: cognati et affines, Verwandte (überh.) u. Verschwägerte (insbes.), Cic. u.a ... ... huic sceleri, huic facinori, Cic.: ei noxae, Liv.: corpus his vitiis affine, Lucr. – m. ad u. ...
sollertia (sōlertia), ae, f. (sollers), der schöpferische Geist, die Erfindsamkeit, Anschlägigkeit, Anstelligkeit, Geschicklichkeit, im üblen Sinne das Raffinement, die Schlauheit, Verschmitztheit, naturae, Cic.: ingenii, Sall ...
dē-do , didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. ... ... mihi exposco, tum etc., Formul. vet. bei Liv.: eius rei auctores affinesque Achaeis, Liv.: noxios exposcentibus hostibus, Liv.: alci infamem iuvencum, Hor.: quem ...
1. aliēnus , a, um (alius), Adi. m. ... ... coniunctus, amicus, familiaris, familiaris et necessarius), absol., ille si me alienus affinem volet, Ter.: heres alienior, Cic.: homines alienissimi, wildfremde, Cic. ...
acceptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... a) v. Pers., cara est uxor, dulces liberi, iucundi amici, accepti affines, Val. Max.: vir optimus acceptusque in exercitu, Dict. – m. ...
ēlegantia , ae, f. (elegans), die geschmackvolle-, feine ... ... Porphyr. Hor. carm. 1, 30, 7: laudatus propter elegantias (wegen seines Raffinements) dominus, Petron. 34, 4. – b) in bezug auf Darstellung ...
propinquo , āvī, ātum, āre (propinquus), I) intr. ... ... 68. – c) verwandtschaftlich nahe stehen, amici aut propinquantes vel affines, Amm. 30, 4, 9. – II) tr. beschleunigen, rasch ...