... ut agnovi etc., Cic.: nomine audito agnovēre virum, Liv.: veterem Anchisen agnoscit amicum, Verg.: ille ubi matrem agnovit, Verg. – m. Ang ... ... durch Prädik. -Nom., at nunc si quis tanti habitet, vix ut senator agnoscitur, Vell. – β) lebl. Objj. = eine ...
et , Coni. (aus ετι, noch dazu), I) ... ... et... nec (neque), nicht nur... sondern auch nicht, et rem agnoscit nec hominem ignorat, Cic. Vgl. Bremi Suet. Aug. 45. ...
īn-flo , flāvī, flātum, āre, I) hineinblasen, ... ... Verg.: tubam inscienter, Liv.: absol., simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur, Cic. Acad. 2, 86: u. (übtr.) paulo inflavit vehementius ...
1. satio , āvī, ātum, āre ( vom Adi. * ... ... übersättigen, im Passiv = etwas satt haben, überdrüssig sein, numerus agnoscitur, deinde satiat, Cic.: assiduo satiatus aratro, der sich satt u. müde ...
ēruptio , ōnis, f. (erumpo), das Heraus-, Hervorbrechen ... ... insbes.: a) das Hervorbrechen, -keimen, semen primā eruptione agnoscitur, Plin. 18, 150. – b) als mediz. t. t., ...