Agōnālia , ium u. iōrum, n., die ... ... 6. – Dav. Agōnālis , e, I) zu den Agonalien gehörig, dies (Plur.) = Agonalia, Varr. LL. 6, 12: u. ... ... an der Stelle erbaut, wo die Opfer an den Agonalien gebracht wurden, s. Donat. de Urbe ...
diagōnālis , e (διὰ u. γωνία), ... ... . 248, 17: linea, die Diagonallinie, Vitr. 9. praef. 5. Gromat. vet. 196, 12. – subst., diagōnālis, is, f., die Diagonallinie, Gromat. vet. 225 ...
tetragōnālis , e (tetragonum), viereckig, latus, Boëth. inst. mus. 2, 17 u.a.
... linea, Vitr. 6, 3, 3: structura, in diagonaler Richtung, Vitr. 6, 8, 7. – Spät. Nbf. diagōnus , ī, m., die Diagonallinie, Diagonale, Gromat. vet. 186, 12. Boëth. art. geom. p ...
Agōnius , a, um, doch nur subst., I) Agōnius , ī, m., s. Agōnālia – II) agōnia , ae, f., das Opfertier, ... ... 6, 14. Commod. apol. 208; instr. 2, 11, 10 = Agonalia, w.s.
Agnālia , ium, n. pl. = Agonalia (w.s.), nach Ov. fast. 1, 325.
dis-terminus , a, um, I) passiv, geschieden, ... ... distermina, ae, f. (verst. linea), der Durchmesser, die Diagonale (διάμετρος), Mart. Cap. ...
āctus , ūs, m. (ago), I) das Getriebenwerden, Sich ... ... des Viehs, quia non veniant pecudes, sed agantur, ab actu nomen Agonalem habere diem, Ov.: quocumque vult levi admonitu (durch leichten Zuruf), non ...