salvo , āvī, ātum, āre (salvus), spätere Form für servo, a) gesund machen, heilen, alqm, Gargil. Mart. medic. 22. – b) retten, erlösen, Eccl. – c) etw. beibehalten, an etw ...
calvor , vī, Depon. (Nbff. calvo , vī, ere, Prisc. 10, 13 u. Gloss., u. calvio , īre, Serv. Verg. Aen. 1, 720), a) v. depon. = Ränke schmieden, Ausflüchte suchen ...
re-salvo , ātus, āre, von neuem erlösen, animam suam, Hieron. epist. 98, 21 extr.: resalvati ex monte Sion, Augustin. de civ. dei 18, 31, 1.
dē-calvo , āvī, ātum, āre, kahl machen, Veget. mul. 3, 48, 3 u. Eccl. (s. Rönsch Itala p. 188).
valvolae , ārum, f. (Demin. v. valva), die Scheiden ... ... Doppelklappen), fabarum, Colum.: ervi, Colum.: lentis, Colum. – Nbf. valvolī, ōrum, m., Fest. 375 (a), 10.
valvolum = fabae corium, Gloss. IV, 294, 17. Vgl. Fest. 375 (a), 10.
... I) die Marter, Qual, qualvolle Hinrichtung, omnes animi cruciatus et corporis, Cic.: cruciatus (das ... ... , Amm.: omnium dignissumi quo cruciatus confluant, Plaut.: per cruciatum (marter-, qualvoll) interficere, Caes.: in cruciatum summum venire, den größten Martern entgegengehen ...
salūto , āvī, ātum, āre (Intens. v. salvo, wie voluto v. volvo; dah.) zu jmd. salve sagen, d.i. jmd. grüßen, begrüßen, I) im allg.: alqm, Cic.: Tironem saluta nostris ...
calvio , īre, s. calvor.
prō-veho , vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, - ... ... provexi, avehere non quivi, Plaut. – aër a tergo quasi provehit, Lucr.: alvos apum mulis, Plin.: saxa navis provehit, Plin. ep. – im Bilde ...
vomitio , ōnis, f. (vomo), I) das Erbrechen, ... ... Speien, nausea ac vomitio, Mart. Cap.: vom. fellis, Plin.: vomitione alvos curare (v. den Hunden), Cic.: vomitiones facere, concitare, ciere, ...
calumnia , ae, f. (v. altlat. calvor, verwandt mit carpo), jedes schikanierende, ränkevolle, mit Lug u. Trug umgehende, das wahre Sachverhältnis beeinträchtigende Verfahren, Kniffe und Ränke, Lug u. Trug, Schurkerei, Prellerei, Verdrehung, ränkevolle Deutelung ...
salvātor , ōris, m. (salvo), der Erretter, Erhalter, spätlat. Übersetzung von σωτήρ und bes. von Iesus (hebr. עושי), der Erlöser, klass. servator, s. Mart. Cap. 5. § 510. ...
sub-volvo , ere, hinaufwälzen, manibus saxa, Verg. Aen. 1, 424. – Passiv subvolvī medial = sich unter etw. hinwälzen (hinbewegen), alvo Helices Cancer subvolvitur, Avien. phaenom. 379.
salvātio , ōnis, f. (salvo), die Rettung, Vulg. psalm. 27, 8. Boëth. de duab. natur. p. 953.
co-angusto , āvī, ātum, āre, einengen, verengen, a) räumlich, alvos apium, Varr.: fistulam, Cels.: aedium aditum, ICt. – v. Personen, coangustari, zusammengedrängt werden, Auct. b. Hisp. 5, 5. Aur. Vict ...
1. congestus , a, um, PAdi. (v. congero), angehäuft, vollgestopft, dick, congestior alvo, Auson. Mos. 132.
cruciārius , a, um (crux), zum Kreuze gehörig, ... ... passio, Alcim. Avit. fr. p. 176. – dah. übtr., qualvoll, exitus cr., Tert. de praescr. haeret. 2 ed. Oehler. ...
dēcalvātio , ōnis, f. (decalvo), die Kahlmachung, Hieron. epist. 122, 1.
cruciābilis , e (crucio), I) martervoll, qualvoll, peinlich, jämmerlich, Gell. 3, 9, 7. Apul. met. 10, 3. Amm. 14, 11, 24; 20, 7, 18 u. ö. Prud. psych. 446. – II) ...
Buchempfehlung
Nach Caesars Ermordung macht Cleopatra Marcus Antonius zur ihrem Geliebten um ihre Macht im Ptolemäerreichs zu erhalten. Als der jedoch die Seeschlacht bei Actium verliert und die römischen Truppen des Octavius unaufhaltsam vordrängen verleitet sie Antonius zum Selbstmord.
212 Seiten, 10.80 Euro