Online-Bibliothek

ipse , a, um, Genet. ipsīus (b. Dicht, ... ... moventur ipsa per se, Cic.: erat ipse immani acerbāque naturā Oppianicus, incendebat eius amentiam infesta atque inimica filio mater, Cic.: ignoratio rerum, e qua ipsa ( ...

1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... sich nicht mehr in sich, Verg.: u. im Bilde, capere eius amentiam civitas, Italia, provinciae, regna non poterant, hatten nicht Raum genug für ...

augeo , auxī, auctum, ēre (got. bi-aukan, ... ... , 14. – β) im üblen Sinne (Ggstz. minuere, levare), eius amentiam, Sall.: crimen, Cic.: culpam, s. culpa: alcis dolorem ( ...

āmentia , ae, f. (amens), die Abwesenheit der mens ... ... Cic.: tanta vis amentiae verius, quam amoris, mentem turbaverat, Liv.: in istam amentiam incidere, Cic.: alci amentiam inicere, Cic.: alcis amentiam augere, Sall.: amentiā rapior ferorque, Acc. fr.

praesidium , iī, n. (praeses), der Vorsitz, das Vorsitzen; ... ... urbem accipere, Liv.: praesidium validum imponere, Liv.: praesidia in urbes principum inducere adversus amentiam eorum, qui etc., Cic.: praesidium ad fores ponere, Liv.: praesidia disponere, ...