īnfidēlitās , ātis, f. (infidelis), I) die Untreue ... ... u. Cic.: m. subj. Genet., eius, Hirt. b. G.: amicitiarum, Cic.: varietas atque inf. exercitus eius, Planc. bei Cic.: ...
tenāx , ācis (teneo), festhaltend od. fest ... ... Ov.: boni exempli, Sen.: iustitiae, Iuven.: iusti, Eutr.: veri, Pers.: amicitiarum, Vell.: animus parum tenax recti, Sen.: constantia bene iudicati tenax, Sen.: ...
artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... de fin. 1, 42 (u. so ibid 2, 116): hic faciendarum amicitiarum artif., Sen. ep. 9, 5: summus ille tractandorum animorum artif., Quint ...
offēnsa , ae, f. (offendo), das Anstoßen, ... ... V. gegen das E., ICt. – Plur., subitae offensae, Tac.: amicitiarum tenax, in offensis exorabilis, Vell.: civitas rimandis offensis sagax, Tac.: offensas ...
amīcitia , ae, f. (amicus), die Freundschaft ... ... coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: conciliare amicitiarum studia (Ggstz. retinere), Iustin. – b) in politischen Verhältnissen, ...
1. prōditio , ōnis, f. (prodo), I) das ... ... das verräterische, treulose Preisgeben, urbium suarum, Liv.: patriae, Gell.: amicitiarum proditiones et rerum publicarum, Cic.: proditionem facere, Liv.: alci proditionem agere, ...
persevēro , āvi, ātum, āre, I) intr. bei etw. ... ... psalm. 118, 91: m. Dat. (wem?), talibus viris nec amicitiarum fides perseverat, Apul. dogm. Plat. 2, 19 extr.: quod ei ius ...
calamitōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi, Cic.: ut inopes (magis amicitiarum praesidia quaerant) quam opulenti et calamitosi quam ii, qui putentur beati, Cic.: ...
dehonestāmentum , ī, n. (dehonesto), das Entehrende, Beschimpfende, Ehrenrührige, der entehrende (schändende) Makel, ... ... deh. generis expositus fuerat (v. Hiero), Iustin.: scurrae, histriones, aurigae... amicitiarum dehonestamenta (entehrende Freundschaften), Tac.